راهکارهای اجرایی حضور زنان در برنامه ریزی های کلان کشور از دیدگاه زنان توانمند دانشگاهی

هدف از پژوهش حاضر بررسی و ارایه راهکارهایی جهت حضور هر چه بیشتر زنان در برنامه ریزی های کلان کشور از دیدگاه زنان اعضاء هیئت علمی دانشگاه ها است. برای این منظور تعداد 40 نفر از اعضاء هیئت علمی با درجه دکتری در رشته های مختلف دانشگاه شیراز و دانشگاه علوم پزشکی شیراز با نمونه گیری هدفمند انتخاب گردیدند. از مشارکت کنندگان در تحقیق، مصاحبه به عمل آمده و جواب-های ارایه شده با روش تحلیل محتوا مورد تحلیل و طبقه بندی قرار گرفت و نهایتا پاسخ های ارایه شده در دو طبقه کلی جای گرفت. این دو طبقه، یکی راهکارهایی بودند که اجرای آن به صورت فردی به خود زنان برمی گشت و دیگری راهکارهایی بودند که به صورت جمعی، به جامعه زنان یا جامعه به-طورعام مربوط می شدند. در طبقه اول (راهکارهای فردی زنان) راهبردهایی از جمله «رسیدن به خودباوری»، «حمایت از زنان دیگر» و «تلاش زنان برای مقابله با تصورات کلیشه ای و قالبی» قرار -گرفتند. در طبقه دوم (راهکارهای اجرایی جمعی) مقوله هایی از جمله «راهکارهای اجرایی جمعی توسط زنان»، «برنامه ریزی بلند مدت جهت آموزش مهارت و افزایش توانمندی ها» و «تشکیل تشکل ها و نهادهای غیر دولتی» قرار گرفتند.، راهکارهای اجرایی جمعی توسط جامعه نیز در مقوله دوم قرار -گرفت که راهبردهای آن عبارت بودند از: «فرهنگ سازی مناسب جهت تغییر نگرش مثبت نسبت به زنان»، «ارزش دادن به توانمندی های زنان»، «تجدید نظر در قوانین» و «واگذاری تدریجی مسئولیت ها».