بررسی مبانی فقهی پناهندگی

با بررسی کتب فقهی در می یابیم که فقهای معظم در ابواب جهاد و در بحث امان و پناهندگی تمام توجه خود را به آیه 6 سوره مبارکه توبه «وان احد من المشرکین استجارک فاجره حتی یسمع کلام الله ثم بلغه مامنه» معطوف کرده و تنها به این آیه برای تجویز اصل پناهندگی استناد کرده اند و با توجه به تفاسیری که از این آیه وجود دارد آن را مختص کافر حربی دانسته اند.در حالی که از آیات و روایات و قواعد فقهی دیگری که به عنوان مبانی در این زمینه وجود دارد، می توان سایر مباحث جدید مطروحه در پناهندگی را که شاید قبلا موضوعیت نداشته وبه همین دلیل فقها متعرض آن نشده اند را مطرح نمود. و نیز پناهندگی دراسلام بر یک سری ضوابط کلی مبتنی است که این ضوابط از آیات و روایات و قواعد فقهی اخذ شده است که به دوازده مورد از مهمترین آنها اشاره می شود.