اثر هیپوگلیسمیک چهار عصاره گیاهی مؤثر بر آلفاگلوکوزیداز در موش سالم و دیابتی

دیابت ملیتوس به گروهی از اختلالات متابولیکی کربوهیدرات ها اطلاق می شود که در آنها گلوکز کمتر مصرف می شود و ایجاد هیپرگلیسمی می کند. هیپرگلیسمی پس از غذا عامل اصلی اختلالات دیابت نوع II می باشد. یکی از راه های اصلی کنترل قند خون پس از غذا استفاده از مهارکننده های آلفاگلوکوزیداز مانند آکاربوز است که با مهار این آنزیم در روده مانع تولید مونوساکاریدها از دی ساکاریدها و جذب آنها می شود.
عصاره های مورد، آویشن شیرازی، مازو و پسته که در مطالعه قبلی اثر مهارکنندگی شدیدی (بیش از 90%(بر آنزیم آلفاگلوکوزیداز نشان داده بودند به روش خیساندن (پرکولاسیون) تهیه شدند. از عصاره حاصل به میزان mg/kg1000 همراه با g/kg2 مالتوز به صورت داخل معدی به موش های سالم و دیابتی شده با استرپتوزوتوسین تجویزشد. قند خون در زمان های صفر 30، 60 و 120 دقیقه پس ازتجویز با استفاده از گلوکومتر تعیین شد.
مطالعه حاضر نشان داد که عصاره های آبی آویشن شیرازی و مازو تاثیر شدیدی در کاهش قند خون در موش های دیابتی دارند (0001/0P<). ولی این عصاره ها تاثیری بر کاهش قند خون پس از غذا در موش های سالم نداشتند (05/0P>). میزان قند خون تا 30 دقیقه پس از تجویز مالتوز در این گروه بالا بود. عصاره پوست پسته نه در موش های سالم و نه دیابتی اثری بر کاهش قند خون پس از غذا نشان نداد. عصاره مورد نیز تاثیر ناچیزی بر کاهش قند خون پس از غذا هم در موش سالم وهم دیابتی از خود نشان داد.
با توجه به نتایج احتمال می رود که بتوان عصاره های مازو و آویشن شیرازی را برای کنترل قند خون پس از غذا در دیابتی هایی که رژیم غذایی کنترل نشده دارند، بکار برد که البته مطالعات بیشتری را می طلبد