مقایسه اروینیاهای پکتولیتیک سیب زمینی در استان فارس هاشمی

نمونه های ساقه و غده های سیب زمینی با علایم ساق سیاه و پوسیدگی نرم در سال های 1374 و 1375 از مزارع سیب زمینی مناطق مختلف استان فارس جمع آوری و Erwinia های مولد پوسیدگی نرم از آنها جداسازی شد. بر اساس یکصد آزمون فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی انجام شده، استرین های جدا شده در چهار گروه مختلف قرار گرفتند. دو گروه از آنها که به عنوان Pectobacterium carotovorum subsp. Carotovorum (Pcc) و Pectobacterium atrosepticum (Pa) شناسایی شدند در اکثر مناطق نمونه برداری شده وجود داشتند. ولی دو گروه دیگر که از نظر برخی خصوصیات فنوتیپی با مشخصات ذکر شده برای گونه و زیر گونه های اروینیا های پوسیدگی نرم مطابقت نداشتند از نمونه های آلوده پاره ای مناطق جدا گردید. جدایه های دو گروه فوق از نظر تعدادی از خصوصیات کلیدی گونه و زیر گونه های شناخته شده متمایز بودند و بینا بین آنها قرار می گیرند. بر اساس آنالیز عددی و ترسیم دندروگرام ارتباط جدایه ها و گروه ها مشخص گردید. جدایه های گروه سوم بیشترین شباهت (84 درصد) را به Pa و جدایه های گروه 4 بالاترین شباهت (74 درصد) رابه Pa داشتند. نقوش متفاوت الکتروفورزی پروتئین های جدایه ها در گروه های چهار گانه نیز بیانگر تنوع و تفاوت قابل ملاحظه آنها بود. این نقوش از نقوش جدایه های شناخته شده Pcc و Dickeya chrysanthemi (Dc) نیز متمایز بود.