مطالعه سرولوژی عفونت با ویروس لوسمی گاو در گاوهای شیری و جستجوی آنتی بادی ضد آن در کارکنان گاوداری های منطقه شهرکرد

ویروس لوسمی گاو (BLV) یک رتروویروس سرطان زاست که معمولا گاو را آلوده نموده و در 1 تا 5 درصد مبتلایان، لکوز لنفوسیت های B ایجاد می نماید. سلول های آلوده به BLV در خون، ترشحات و همچنین فراورده های گوشتی و لبنی که به بازار عرضه می شوند وجود دارد. هدف این مطالعه تعیین میزان آلودگی به ویروس لوسمی گاو و ارتباط بین آلودگی به این ویروس با عوامل مختلف شامل: سن، اندازه ی گله، استفاده از سرسوزن مشترک و حضور دامپزشک ناظر در سال 1381 در منطقه شهرکرد بود. همچنین یک مطالعه اولیه ای نیز برای تعیین آلودگی انسان با BLV صورت گرفت.
در این مطالعه نمونه های سرم 422 راس گاو از گله های شیری منطقه شهرکرد از نظر حضور آنتی بادی های ضد BLV با روش الایزا و AGID و 102 سرم انسان از نظر حضور آنتی بادی های ضد gp51 با روش AGID تست گردیدند. به ترتیب 59 (14%) و 40 (5/9%) مورد از سرم گاوها در آزمون های الایزا و AGID واکنش سرمی مثبت داشند و مشخص گردید که بین حساسیت این دو تست اختلاف معنی داری وجود داشته و آزمون الایزا حساس تر می باشد (05/0=P). در این تحقیق مشخص شد بین میزان آلودگی در این شهرستان با استفاده از سر سوزن مشترک و اندازه گله در سطح 05/0=α ارتباط آماری معنی داری دارد. کمترین میزان آلودگی در گاوهای با سن 3-2 سال و بیشترین میزان آلودگی در گاوهای با سن 5 سال و بیشتر بود لیکن ارتباط آماری بین سن و میزان آلودگی و همچنین مشاوره دامپزشک ناظر در گله با میزان شیوع مشاهده نشد (05/0P>).
آنتی بادی ضد ویروس لوسمی گاو در نمونه های سرمی اخذ شده از دامداران همان گاوداری ها یافت نشد لذا در این مطالعه ارتباطی بین لکوز گاو و انسان وجود نداشت. با این وجود، مطالعات بیشتری در این زمینه می تواند از اهمیت برخوردار باشد.