اثر اسید آمینه های آسپارتیک و آلانین به عنوان ماده جاذب غذایی بر شاخص های رشد و بقاء بچه فیل ماهیان Huso huso Linnaeus 1758))

به منظور بررسی تاثیر مواد جاذب اسید آسپارتیک و آلانین جهت افزایش خوش خوراکی و غذاگیری در تغذیه فیل ماهیان جوان (Huso huso)، آزمایشی به مدت 8 هفته در کارگاه تکثیر و پرورش ماهیان خاویاری آق قلا صورت گرفت. جهت انجام این کار، مواد جاذب (اسید آسپارتیک و آلانین) در سه سطح مختلف 5/0، 1 و 5/1 درصد به جیره غذایی فیل ماهیان جوان اضافه گردید. آزمایش درون مخازن پلی اتیلن 500 لیتری که با حدود 350 لیتر آب پر شده بود، انجام گرفت. تعداد 30 قطعه فیل ماهی جوان (متوسط وزن 12/2 ±2/21 گرم) درون مخازن ذخیره سازی و روزانه در 4 وعده تا حد سیری کامل تغذیه شدند. در پایان دوره آزمایش فاکتورهای رشد و بقاء مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. نتایج به دست آمده نشان دادکه افزودن ماده جاذب اسید آسپارتیک در جیره غذایی بچه فیل ماهیان سبب افزایش وزن، درصد افزایش وزن، ضریب رشد ویژه (SGR)، فاکتور وضعیت (CF)، رشد روزانه، شاخص رشد روزانه و کاهش شاخص قیمت نسبت به تیمار شاهد و کاهش ضریب تبدیل غذایی (FCR) شده است. بهترین شاخص های رشد در تیمارهای اسید آسپارتیک مشاهده گردید و نسیت به شاهد تفاوت معنی داری را از خود نشان داد و در جیره حاوی آلانین تفاوت معنی دار نبود. همچنین اختلاف معنی داری در میزان بقاء بین تیمارها مشاهده نگردید (05/0 ≤ P).