بررسی اثر کنگر (Gundelia tournefortii L) بر برخی از فاکتورهای بیوشیمیایی موثر در اترواسکلروز در مدل حیوانی

کوشش های فراوان صنایع دارویی، در جهت دستیابی به داروهای موثر در پیشگیری و درمان اترواسکلروز، از جمله کنترل فاکتورهای لیپیدی که از عوامل موثر در ایجاد پلاک های اترواسکلروز می باشد، هنوز به هیچ نتیجه قطعی نرسیده است و هم چنان تمایل مردم سراسر دنیا به استفاده از داروهای گیاهی رو به افزایش است.
مطالعه حاضر اقدام به بررسی اثر کنگر در تعدیل عوامل خطر بیماری اترواسکلروز در مدل حیوانی نمود.
20 خرگوش نر بالغ از نژاد نیوزیلندی به طور تصادفی و براساس نوع تغذیه، به 4 گروه 5 تایی تقسیم شدند:1) رژیم غذایی معمولی، 2) رژیم غذایی معمولی به همراه کنگر، 3) رژیم غذایی پرکلسترول، 4) رژیم غذایی پرکلسترول به همراه کنگر. خرگوش ها به مدت 60 روز تیمار شدند. در ابتدا و پایان دوره از خرگوش ها خون گیری به عمل آمد و فاکتورهای سرمی آنها بررسی شد.
نتایج نشان داد که کنگر سبب کاهش سطح کلسترول، تری گلیسیرید، LDL کلسترول، VLDL کلسترول، آپولیپوپروتئین B، LDL اکساید و فاکتور هفت و هم چنین افزایش سطح HDL کلسترول و آپولیپوپروتئین A نسبت به گروه پرکلسترول شد.
به طور کلی نتیجه گرفته شد که کنگر با تعدیل لیپیدها و لیپوپروتئین های سرمی و ریسک فاکتورهای جدید به خصوص آپولیپوپروتئین B که یکی از مهم ترین ریسک فاکتورهای ایجاد بیماری های قلبی - عروقی است و کاهش اکسیداسیون LDL کلسترول و عوامل انعقادی باعث جلوگیری از آترواسکلروز می شود.