بررسی الگوی فصلی و ریتم شبانه روزی تب و تشنج در کودکان بستری شده در بخش اطفال بیمارستان حضرت رسول اکرم (ص)

تب و تشنج شایع ترین نوع تشنجات کودکی را تشکیل می دهد. علی رغم تحقیقات بیشماری که بر روی تب و تشنج از ابعاد مختلف از جمله زمینه ژنتیک، عوامل خطر ساز جهت تکرار تب و تشنج، احتمال بروز صرع و غیره در این کودکان انجام شده است، همچنان بسیاری از ابعاد آن ناشناخته مانده است؛ لذا هنوزتحقیق بر روی جزئیات این بیماری در مراکز مختلف در جریان می باشد. با توجه به اینکه گزارش های متعددی از شیوع بالاتر این نوع تشنج در فصلهای خاصی از سال و زمان های مشخصی از شبانه روز وجود دارد، هدف این مطالعه، یافتن الگوی فصلی و ارتباط ساعت بروز تشنج با ریتم داخلی شبانه روزی بدن(circadian rhythm) می باشد.
در یک مطالعه توصیفی مقطعی، پرونده های 221 کودک 6 ماه تا 5 سال که با تشخیص تب و تشنج در بخش کودکان بیمارستان حضرت رسول اکرم(ص) بستری شده بودند، مورد بررسی قرار گرفت. سن، جنس، اتیولوژی، فصل و ساعت وقوع تشنج تعیین گردید. برای تعیین متغیرهای کمی مانند سن، از Mean±SD و در قسمت تحلیلی، از آنالیزهای آزمون های t، مجذور کای و One Way ANOVA استفاده شد.
میانگین سنی کودکان بستری شده، 64/18 ± 09/29 ماه بود. در 39 کودک(6/17%) تب و تشنج در فصل بهار، در 58 نفر(3/26%) در فصل تابستان، در 47 نفر(3/21%) در فصل پاییز و در 77 نفر(8/34%) در فصل زمستان رخ داده بود. بروز تب و تشنج به صورت معنی داری(015/0 p=) در فصل زمستان و مخصوصا در ماه دی بیش تر بوده است. در بررسی ریتم شبانه روزی مشخص گردید که رخداد تب و تشنج در بعدازظهر(12 ظهر تا59/5 بعدازظهر) و عصر(6 عصر تا 59/11 شب) بطور معنی داری(03/0 P<) بیش تر از شب(12 شب تا 59/5 صبح) و صبح(6 صبح تا 59/11 قبل از ظهر) بوده است.
بروز موارد تب و تشنج در کودکان مورد مطالعه، در فصل زمستان بیش تر از سایر فصول سال بو دو در ارتباط با وقت شبانه روز، تشنج بطور واضحی در هنگام عصر و شب بیش تر رخ داده بود.