تحلیل مقایسه ای میزان آشنایی و بکارگیری فناوری اطلاعات توسط کارشناسان ترویج کشاورزی ایران

فناوری های نوین اطلاعاتی، فرصتهای بی شماری را برای ایجاد ظرفیتهای جدید در حوزه های دانش بشری ایجاد کرده است. اما نظام ترویج کشاورزی به عنوان قبولی آموزش غیر رسمی در بخش کشاورزی نتوانسته از این پتانسیل ها به نحواحسن استفاده کند. بررسی های صورت گرفته بیانگر این است که توانمندی کارشناسان ترویج در بهره گیری از این پتانسیل تحت تاثیر عواملی نظیر شرایط محیطی، ویژگی های فردی و حرفه ای کارشناسان است که این امر باعث ایجاد شکافی بین آنها از نظر میزان آشنایی و بکارگیری فناوری های نوین گردیده است. بر همین اساس پژوهشحاضر با هدف تحلیل مقایسه ای میزان آشنایی و بکارگیری فناوری اطلاعات توسط کارشناسان ترویج کشاورزی ایران انجام شده است. جامعه آماری تحقیق شامل تمامی کارشناسان ترویج کشاورزی وزارت جهاد کشاورزی بودند که از بین 28 استان کشور که بر اساس طبقه بندی وزارت مذکور به شش منطقه تقسیم شده بود با استفاده از روش نمونه گیری طبقه ای با انتساب متناسب در هر منطقه، نمونه گیری صورت گرفت و241 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه ای که پایایی آن از طریق محاسبه ضریب آلفای کرونباخ تایید گردید استفاده شد و داده های گردآوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج تحقیق نشان داد که کارشناسان ترویج زن آشنایی بیشتری با فناوری های نوین اطلاعاتی داشتند. همچنین نتایج آزمون t نشان داد که شرکت در کلاس های فناوری اطلاعات تنها باعث ایجاد تفاوت بین کارشناسان از نظر میزان آشنایی با فناوری های نوین گردیده است. نتایج آزمون مقایسه میانگین ها بین استان های مورد مطالعه نشان داد که استان های تهران و فارس بیشترین میزان آشنایی و بکارگیری فناوری های نوین اطلاعاتی را به خود اختصاص دادند.همچنین نتایج آزمون کروسکال والیس حاکی از آن است که دسترسی به فناوری های نوین در منزل و محل کار باعث ایجاد بیشترین میزان آشنایی و بکارگیری فناوری اطلاعات توسط کارشناسان مربوط گردیده است.