مقایسه تغییرات همودینامیک در خانم های حامله سالم و مبتلا به پره اکلامپسی ضمن عمل سزارین تحت بی حسی نخاعی

بی حسی نخاعی در بیماران مبتلا به پره اکلامپسی بعلت کمبود حجم و وازوکنسترکسیون ممکن است سبب ایجاد افت فشار خون غیر قابل پیش بینی گردد. اما مطالعات اخیر این مسئله را نشان نداده اند. مطالعه حاضر شیوع و شدت هیپوتانسیون را در بیماران حامله دچار پره اکلامپسی و سالم مقایسه نموده است.
در این کارآزمایی بالینی دوسوکور، شیوع و شدت هیپوتانسیون و تعداد ضربان قلب در سه گروه بیمار مبتلا به پره اکلامپسی شدید، خفیف و حامله های سالم که تحت عمل جراحی سزارین با بی حسی نخاعی قرار گرفتند، مقایسه شده است. تعداد افراد مورد مطالعه در هر گروه 30 نفر بود. بعد از تجویز مایع داخل وریدی بی حسی نخاعی با10 میلی گرم بوپیواکائین هیپربار 5/0 درصد به اضافه g3/3 سوفنتانیل انجام گردید. فشار خون قبل و هر دو دقیقه بعد از شروع بی حسی اندازه گیری شد. هیپوتانسیون به افت فشار سیستولیک به کمتر از mmHg 100 در بیماران حامله سالم و یا 30% کاهش فشار خون متوسط در هر سه گروه اتلاق گردید و با mg5/2 افدرین داخل وریدی تا حداکثر دوز درمانی افدرین جهت درمان افت فشار خون mg50 در نظر گرفته شد.
تمام بیماران بی حسی رضایت بخش داشتند. ازنظر شیوع افت فشارخون تفاوت معنی داری بین گروه پره اکلامپسی شدید و خفیف با گروه حامله های سالم(شاهد) وجود نداشت (05/0 P >). تعداد ضربان قلب پایه و نیز تغییرات آن بعد از بی حسی در سه گروه تفاوت معنی داری نداشت (41/0P=). وضعیت نوزادان از نظر آپگار دقایق اول و پنجم و مارکرهای بیوشیمیایی شریان نافی و مقایسه آنها بین گروه ها تفاوت معنی داری را نشان نمی دهد. (05/0 P >).
نتایج این مطالعه نشان می دهد که شیوع و شدت بروز هیپوتانسیون دربیماران پره اکلامپتیک درمقایسه باحامله های سالم ضمن عمل جراحی سزارین با بی حسی نخاعی مشابه بوده و پیامد نوزادان متولد شده نیز مشابه میباشد.