تاثیر عوامل فیزیوگرافی بر ساختار جست گروه های بلوط در جنگل ببا کوسه علیا، استان مازندران

جست یکی از مکانیسم های مهم تجدیدحیات طبیعی جنگلهای بلوط در نواحی تخریب یافته می باشد. در مطالعه حاضر به منظور بررسی تاثیر عوامل فیزیوگرافی (ارتفاع از سطح دریا، شیب، جهت و شکل زمین) بر ساختار جست گروه ها، قسمتی از جنگلهای متعلق به سامان عرفی روستای بابا کوسه علیا در استان کرمانشاه به مساحت 430 هکتار انتخاب گردید. سپس تعداد 84 قطعه نمونه مربعی شکل 16 آری با استفاده از شبکه آماربرداری به روش منظم - تصادفی در سطح جنگل پیاده و مشخصه های کمی جست گروه شامل ارتفاع حداکثر، تعداد جست، سطح تاج و سطح مقطع اندازه گیری و محاسبه گردیدند. به منظور بررسی نقش عوامل فیزیوگرافی در کل پنج طبقه ارتفاعی، سه طبقه شیب، چهار طبقه جهت های اصلی و سه طبقه فرم زمین در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که برودار گونه غالب منطقه می باشد و تعداد متوسط جست در هر جست گروه بلوط 9/5 می باشد. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که تغییرات ارتفاع از سطح دریا بر ویژگی های ساختاری جست گروه ها (تعداد جست در هکتار، سطح تاج، ارتفاع حداکثر و سطح مقطع) تاثیرگذار است و با افزایش ارتفاع از سطح دریا تعداد جست ها کاهش می یابد. متغیرهای تعداد جست در هکتار و سطح تاج جست گروه در طبقات مختلف شیب اختلاف معنی-داری در سطح 1% دارند، ولی در مورد سایر عوامل در طبقات مختلف شیب، ارتباط معنی داری وجود ندارد. تجزیه واریانس تعداد جست و جهت جغرافیایی نیز نشان می دهد که اختلاف معنی داری در سطح 1% بین آنها موجود می باشد، ولی سایر عوامل ساختاری با تغییر در طبقات جهت، اختلاف معنی داری نداشتند. همچنین بین مشخصه های کمی مورد مطالعه در سه فرم زمین شامل یال، دره و دامنه اختلاف معنی داری مشاهده نشد. بیشترین تعداد جست در هکتار در طبقه ارتفاعی 1700-1600 متر، طبقه شیب 12-0 درصد، جهت شرقی و در فرم دره مشاهده گردید.