بررسی اثر مانیپولاسیون ستون فقرات گردنی برروی درد اپی کوندیل خارجی بازو

سابقه و هداف: درد اپی کوندیل خارجی بازو یکی از شکایات اسکلتی عضلانی نسبتا" شایع است. برخی تحقیقات گذشته وجود همزمان اختلالات سگمانی ستون فقرات گردنی را علت بخش قابل توجهی از این دردها دانسته اند. هدف از انجام این مطالعه بررسی اثرات مانیپولاسیون گردنی بر درد اپی کوندیل خارجی بازو بود.
نوع مطالعه کار آزمایی بالینی تصادفی دو سوکور و جامعه مورد مطالعه30نفر مبتلا یان به درد مزمن ناحیه اپی کوندیل خارجی یکطرفه بود که در طی سال 1383 به درمانگاه طب فیزیکی و توانبخشی بیمارستان 501 ارتش مراجعه کرده بودند. وجود حساسیت یکطرفه درلمس فاست های گردنی در ناحیه 6 c – c5 یا 7 c _ 6 c در سمت اندام مبتلا از جمله معیار ورود به مطالعه و وجود تظاهرات ناشی از درگیری ریشه های گردنی و استفاده اخیر یا حین مطالعه از مدالیته های ضد درد، اسپلینت و تزریق کورتیکو استروئید جزء معیارهای خروج از مطالعه بودند. 15نفرتحت درمان مانیپولاسیون بدون تراست (بدون مانیپولاسیون) قرار گرفتند. اطلاعات با استفاده از برنامه نرم افزاری SPSS 11.5 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. برای مقایسه میانگین های بین دو گروه از T-test و برای مقایسه میانگین ها قبل و بعد از انجام مانورها در هر گروه از Paired T test استفاده شد.
شدت درد بر حسب Visual Analogue Scale (VSA) در گروه مورد مانیپولاسیون بلافاصله پس از درمان 7 /0 ± 7 /2 سانتیمتر و یک هفته بعد8/0 ± 1/2 سانتیمتر کاهش داشت. ضمنا" در مقایسه با گروه بدون مانیپولاسیون معنی دار بود (1 00 /0 < p) نیروی Pain Free Grip (PFG) بلا فاصله و یک هفته پس از انجام مانیپولاسیون به ترتیب 9 /13 ± 4 /20 و 8 /10 ± 5 /8 درصد افزایش داشت که در مقایسه با گروه بدون مانیپولاسیون به ترتیب (1 0/0 = p) و (5 0 /0 > p) محاسبه شد. Pressure Pain Threshold (PPT) بلا فاصله پس از مانیپولاسیون 3 /19 ± 9 /51 درصد و یک هفته بعد 2 /13 ± 7 /30 درصد بهبود یافت. در مقایسه با گروه بدون مانیپولاسیون به ترتیب 1 0 0 / 0 < p و 1 00 / 0 = p بود.
این مطالعه نشان داد که مانیپولاسیون گردنی حتی در تکنیکهایی که وابسته به رفع محدودیت دامنه حرکتی ستون فقرات نیستند سبب کاهش سریع درد و بهبود فانکشن در مبتلا یان به درد اپی کوندیل خارجی می شود که این اثر لااقل تا یک هفته بعد ادامه دارد. کاهش درد و بهبود در PFG و PPT به مرور زمان کاهش می یابد که خود توجیهی بر نیاز به تکرار مانورها است. تعیین طول مدت اثر مانیپولاسیون و تعداد تکرار مورد نیاز و رابطه بهبود اختلال عملکرد کوچک بین مهره ای گردن و کاهش علایم و نشانه های درد اپی کوندیل خارجی نیاز به مطالعات بیشتر و ارزیابی طولانی مدت تر بیماران دارد.