بررسی عملکرد رشد و بازدهی استفاده از نیتروژن در پاسخ به کمبود متیونین در جوجه های گوشتی

در آزمایش حاضر، رشد و بازدهی استفاده از نیتروژن جیره غذایی جوجه های گوشتی در پاسخ به کمبود متیونین بررسی شد. در آزمایش رشد، یک جیره پایه متشکل از ذرت و کنجاله سویا حاوی 2900 و 3000 کیلوکالری انرژی قابل سوخت و ساز و 20.8 و 18.7 درصد پروتئین، به ترتیب در دوره های صفر تا 21 و 21 تا 42 روزگی، تهیه شد. این جیره از نظر متیونین کمبود داشت. سه جیره دیگر به ترتیب با 50، 75 و 100 درصد متیونین مصنوعی، که به طور طبیعی به جیره ها افزوده می شود، مکمل گردید. در آزمایش تعادلی، که از 10 تا 17 روزگی به طول انجامید، تیمارهای مورد استفاده همان جیره های مرحله صفر تا 21 روزگی آزمایش رشد بود. افزودن متیونین به جیره غذایی منجر به افزایش رشد و بهبود ضریب تبدیل غذایی شد (P<0.05). میزان دفع نیتروژن و اسید اوریک با مکمل نمودن متیونین به جیره غذایی کاهش یافت (P<0.05). سهم نیتروژن اسید اوریک به نیتروژن کل با افزودن متیونین به جیره غذایی کاهش یافت (P<0.05). کمبود متیونین باعث افزایش میزان ذخیره چربی حفره شکمی و ازدیاد وزن کبد گردید (P<0.05). بازدهی لاشه جوجه های گوشتی تحت تاثیر کمبود متیونین قرار نگرفت. وزن سینه و بازدهی آن در گروه تغذیه شده با جیره های کم متیونین کمتر از گروه شاهد بود (P<0.05).