امکان سنجی استفاده از راکتور رشد چسبیده هوازی مستغرق در ارتقای عملکرد تصفیه خانه فاضلاب پرکندآباد مشهد

در این مطالعه، عملکرد یک راکتور رشد چسبیده هوازی مستغرق در ارتقای عملکرد تصفیه خانه فاضلاب پرکندآباد مشهد در مقیاس پایلوت مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش ها در زمان های ماند هیدرولیکی 6، 12، 18 و 24 ساعت (بر مبنای حجم خالی راکتور) انجام شد و کارایی این راکتور در حذف مواد آلی، جامدهای معلق و نیتروژن آمونیاکی مطالعه شد. در این پژوهش، کارایی حذف مواد آلی به زمان ماند هیدرولیکی بستگی داشت، به طوری که با افزایش زمان ماند هیدرولیکی از 6 به 24 ساعت میانگین بازده حذف 5BOD از 0/83 به 2/92 درصد و بازده حذف COD از 7/80 به 7/90 درصد افزایش یافت. در محدوده بارگذاری 52/0 تا 10/2 کیلوگرم 5BOD بر مترمکعب بر روز، رابطه میان میزان بارگذاری و میزان حذف مواد آلی خطی بود و بیشترین میزان حذف مواد آلی 74/1 کیلوگرم 5BOD بر مترمکعب بر روز به دست آمد. میانگین بازده حذف جامدهای معلق درزمان های ماند هیدرولیکی 6، 12، 18 و 24 ساعت به ترتیب 8/81، 4/83، 0/82 و 1/87 درصد به دست آمد. با افزایش زمان ماند هیدرولیکی از 6 به 24 ساعت، میانگین بازده حذف +-N4NH از 7/53 به 3/63 درصد افزایش یافت. همچنین میزان حذف +-N4NH تابعی خطی از میزان بارگذاری +-N4NH بود. نتیجه های این مطالعه نشان داد که می تواناز این راکتور برای ارتقای عملکرد تصفیه خانه فاضلاب پرکند آباد استفاده کرد.