مقایسه نتایج ترمیم زخم آپاندکتومی با بخیه به دو روشMattress و Subcuticular

شایعترین علت شکم حاد، آپاندیسیت حاد است و تنها درمان موثر آن آپاندکتومی می‌باشد. بیماران پس از آپاندکتومی از ظاهر نامطلوب اسکار، آبسه و عفونت زخم محل بخیه شاکی می‌باشند که با توجه به شیوع آپاندیسیت در دومین و سومین دهه عمر، زخم آن از نظر مسایل زیبایی حایز اهمیت می‌باشد. هدف از انجام این مطالعه، مقایسه نتایج ترمیم زخم عمل آپاندکتومی با دو روش Subcuticular Suture و Mattress Suture می‌باشد.

در این مطالعه تحلیلی که به روش مقطعی و به صورت کارآزمایی بالینی کنترل شده صورت گرفته است، 207 بیمار که از فروردین 1384 تا آذر ماه 1385 با تشخیص‌بالینی ‌آپاندیسیت ‌حاد در بخش جراحی یکی از بیمارستان‌های شهید صدوقی، مرتاض و سیدالشهداء یزد، تحت آپاندکتومی قرار گرفته بودند به روش کارآزمایی بالینی کنترل شده در دو گروه الف:(Subcuticular) و ب: (Mattress) مورد مطالعه و مقایسه قرار گرفتند و بیماران تا 3 ماه بعد از عمل طی 4 مرحله، از نظر بیشترین پهنای اسکار، عفونت زخم و آبسه محل در مطب جراح پیگیری شدند. اطلاعات به دست آمده توسط برنامه رایانه‌ایSPSS 11.5 و با استفاده از آزمون آماری ANOVA مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

میانگین پهنای اسکار در گروه الف: (Subcuticular) 96/0 میلی‌متر و در گروه ب: (Mattress) 7 میلی‌متر بود، که با 0001/0= P-Value از نظر آماری دارای تفاوت معنی‌داری می‌باشد. در مورد آبسه محل سوچور، تنها یک مورد آبسه محل سوچور (معادل 8/0 درصد) و آن هم درگروه الف دیده شد، در حالی که در گروه ب هیچ موردی از آبسه گزارش نشد که این تفاوت با 45/0= P-Value از نظر آماری معنی‌دار نمی‌باشد. در هیچ کدام از گروه‌ها، موردی از عفونت زخم گزارش نشد. در این مطالعه، فاکتورهای سن و جنس متغیر مخدوش‌گر بودند که با استفاده از آنالیز کوواریانس اصلاح و کنترل شد.

با توجه به‌‌ یافته‌های این مطالعه، روش Subcuticular Suture درترمیم زخم‌های آپاندکتومی به عنوان روش برتر از نظر زیبایی شناخته شد.