بررسی تاثیر تزریق اپی نفرین در ایجاد نکروز عضو انتهایی در مدل شبیه سازی شده 54 نمونه گوش خرگوش به روش تجربی در آزمایشگاه حیوانات بیمارستان 15خرداد دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی از تاریخ 01/05/85 لغایت 01/07/86

از اصول ابتدایی که هر دانشجو پزشکی می‌آموزد این است که تزریق لیدوکایین اپی‌نفرینه در اندام‌های انتهایی خطرناک است‌. هدف از این تحقیق،‌ بررسی اثر‌ اپی‌نفرین تزریقی در ایجاد نکروز اعضاء انتهایی در غلظت‌های مختلف می‌باشد.

این تحقیق به شکل یک مطالعه تجربی روی54 نمونه گوش 9 خرگوش انجام شد. به علت خونرسانی خوب گوش‌های خرگوش، گوش خرگوش جهت برخورداری از فقط یک شریان انتهایی شبیه‌سازی شد. به نحوی که هر قسمت جدا شده از هر گوش فقط از یک شریان خونرسانی داشته باشد سپس لیدوکایین 1% خالص و لیدوکایین 1% با اپی نفرین در غلظت‌های مختلف (50000/1 و 100000/1 و 200000/1) به قسمت‌های جدا شده گوش تزریق گردید و نکروز عضو انتهایی بررسی شد.

در گروه اول و دوم که غلظت اپی‌نفرین به ترتیب (100000/1 و 200000/1) بود و با لیدوکایین 1% خالص مقایسه گردید، نکروز مشاهده نشد. در گروه سوم، اپی‌نفرین با غلظت 50000/1 با لیدوکایین 1%خالص مقایسه شد و از نه مورد در چهار مورد نکروز مشاهده گردید (36% - P = 0.08).

باتوجه به نتایج مطالعه و انجام آزمون دقیق فیشر، تزریق لیدوکایین اپی‌نفرینه با غلظت 100000/1 و 200000/1 در اندام‌های انتهایی کاملا بی‌خطر است. اگر چه در غلظت 50000/1 نیز نسبت نکروز از نظر آماری در دو گروه اختلاف معنی‌داری نشان نداد، ولی از نظر بالینی این اختلاف معنی‌دار در نظر گرفته و توصیه می‌شود از اپی‌نفرین با غلظت بیشتر استفاده نشود. توصیه می‌شود در آن دسته از اعمال جراحی روی اندام‌های انتهایی که احتیاج به محیط بدون خون دارند از لیدوکایین اپی‌نفرینه با غلظت 200000/1 یا 100000/1 به عنوان تورنیکه شیمیایی استفاده گردد.