تاثیر تمرین ایروبیک، یوگا و ایروبیک یوگا بر آمادگی جسمانی دانشجویان دختر شرکت کننده در کلاس های تربیت بدنی عمومی (1)

هدف تحقیق حاضر تعیین اثر تمرین ایروبیک، یوگا و ایروبیک یوگا بر برخی از عوامل آمادگی جسمانی دانشجویان دختر بود.

76 نفر از دانشجویان دختر غیر فعال شرکت کننده در کلاس های تربیت بدنی عمومی (1) دانشگاه فردوسی مشهد با دامنه سنی 25 19 سال که تجربه ای در روش های تمرینی منتخب نداشتند، داوطلبانه انتخاب و به طور تصادفی به سه گروه تجربی ایروبیک، یوگا و ایروبیک یوگا و یک گروه کنترل تقسیم شدند. آزمودنی ها در گروه های تجربی به مدت 14 هفته، 2 جلسه در هفته و 60 دقیقه در هر جلسه در برنامه تمرینی مشخص شرکت کردند و آزمودنی های گروه کنترل در این مدت در کلاس تئوری آمادگی جسمانی شرکت می کردند و هیچ برنامه تمرینی سازمان یافته ای نداشتند. به منظور جمع آوری اطلاعات در پایان برنامه تمرینی در گروه های تجربی ازآزمون های دو استقامت 1200 متر، پرش عمودی، چابکی 9×4 متر، دراز و نشست و شنا سوئدی برای ارزیابی عوامل آمادگی جسمانی استفاده شد.

تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی نشان داد که میانگین آمادگی جسمانی و عوامل استقامت قلبی تنفسی، نیروی عضلانی، استقامت عضلات شکم و استقامت عضلات کمربند شانه در گروه ایروبیک، یوگا و ایروبیک یوگا نسبت به گروه کنترل به طور معنی داری بالاتر بود (05/0p<). هم چنین، میانگین چابکی در گروه یوگا و ایروبیک یوگا به طور معنی داری بالاتر از گروه ایروبیک و کنترل بود (05/0p<).

این نتایج، نشان داد که روش های تمرینی منتخب به ویژه تمرینات یوگا، سبب بهبود آمادگی جسمانی و عوامل آن در دانشجویان دختر شده است. از این رو، پیشنهاد می شود که از این روش های تمرینی در برنامه های آموزشی واحد تربیت بدنی عمومی (1) استفاده شود.