فوکویاما: از نومحافظه کاری تا ویلسونیسم واقع گرا

مقاله حاضر پس از تشریح مختصر نظریه پایان تاریخ و اندیشه نومحافظه کاری به تبیین مواضع سیاسی فوکویاما پیش و پس از حمله به عراق می پردازد. فرانسیس فوکویاما که در ابتدا در جرگه نومحافظه کاران قرار داشت و به همراه سرشناس ترین اعضای این نحله فکری با امضای نامه ای سرگشاده در 3 آوریل 2002 خطاب به بوش به صراحت از وی خواستند تا در اجرای برنامه جهت حذف صدام تسریع کند، پس از مدتی جزو نخستین منتقدان جنگ عراق قرار گرفت و از جریان نو محافظه کاری تبری جست. وی در چرخش جدید خود سعی در آسیب شناسی عملکرد نو محافظه کاران و سیاست خارجی جورج دبلیوبوش نموده، خواهان استفاده از قدرت نرم، تکثر، تنوع و احترام به نهادهای بین المللی است؛ ترکیبی که قدرت و مشروعیت را برای آمریکا توامان به همراه خواهد داشت. او موضع جدید خود را ویلسونیسم واقع گرا نامیده و در عرصه امنیت بین الملل خواهان چند گرایی چند جانبه است.