اهلیت جنین و اداره اموال او

به کودک در رحم مادر از زمان استقرار نطفه در رحم تا ولادت جنین گفته می شود. بنابر حقوق ایران و فقه امامیه، جنین از اهلیت تمتع متزلزلی برخوردار است که به محض زنده متولد شدن این اهلیت متزلزل، ثابت می گردد. بر همین اساس، در دوره جنینی ممکن است اموالی از طرق مختلف از جمله: ارث، وصیت، نفقه، هبه، صلح، وقف، دیه، برای جنین به دست آید، اما از آنجا که جنین از اداره این اموال ناتوان است، تعیین نماینده قانونی برای وی ضروری است. بنابر قانون امور حسبی، ولی قهری جنین به عنوان نماینده قانونی او به اداره اموال او می پردازد و در صورت نبود ولی قهری و وصی او، دادگاه، امینی را به این عنوان معین می کند که در این میان مادر بر دیگر افراد مقدم است. به این ترتیب بر فرض ایراد ضرر و زیان بر جنین، چه مالی باشد چه جانی، نماینده قانونی او می تواند اقامه دعوا کند و حق جنین را بازستاند.