روابط عمومی از نگاه ایرانی

روابط عمومی، در تمثیلی چون زندگی است که ایجاد باور در مشتری، آغاز این زندگی و ایجاد اطمینان و اعتماد در مخاطبان، ادامه و سیر زندگی را رقم می زند. حفظ مشتری موضوعی است که باید هدف هر سازمان و نهادی باشد و روابط عمومی بخش زیادی از این وظیفه را بر عهده دارد.
بهترین تبلیغ برای یک سازمان یا شرکت، یکی بودن گفتار و عمل در تبلیغات و اطلاع رسانی است و رضایت مردم شرط اصلی موفقیت می باشد و احساس حرمت، احترام و ارزشمندی وظیفه ای است که باید در ارتباط با مشتریان خودش مورد هدف قرار دهد. مردم ولی نعمت ما هستند و افتخار بزرگ، خدمت به آنان است.
در ایران، روابط عمومی در دستگاه های دولتی زودتر از مؤسسات خصوصی ایجاد شد اما موانع کار مسئولان روابط عمومی های دولتی، بیشتر از موانع ماموران مؤسسات غیر دولتی است. به همین خاطر روابط عمومی های دولتی باید توجه داشته باشند، مردم براحتی و چندان آمادگی ذهنی برای باور تلقینات و تفاسیر آنان را نخواهند داشت. البته این دیرباوری، اختصاص به مردم ما نداشته بلکه در اکثر کشور ها عمومیت دارد، آنها ناچارند با توجه به این امر مهم برنامه و فعالیت های خود را تنظیم کنند.
متصدیان روابط عمومی، باید دارای معلومات وسیعی بوده و از استدلال و کیفیت منطق و تشکیلات مخالف و موافق سازمان متبوع خود آگاه باشند تا بتوانند برنامه های خود را تنظیم کنند و فعالیت مخالفان را کم اثر کرده و پیام سازمان خود را به گوش آنها و اکثر مردم برسانند.
اصطلاح روابط عمومی، ترجمه واژه انگلیسی public Relations برای نخستین بار در آمریکا در اتحادیه راه آهن به کار برده شد و در ایران نخستین بار در شرکت نفت به کار رفته و دفتری در آن شرکت ایجاد شد. روابط عمومی را در زبان عربی (العلاقات العامه) ترجمه کرده اند.
روابط عمومی ها نباید و نمی توانند بصورت آگاهانه و از لحاظ اخلاقی سازمان را درگیر مسایل ناشایست کنند. زیرا آنان وجدان اجتماعی سازمان و حلقه واسطه میان سازمان و مردم اند و نقش شان پشتیبانی از خدمات عمومی و مسئولیت پذیری اجتماعی است. روابط عمومی نباید پیش قضاوت کند و هر گونه دشمنی را باید خنثی کند. بی اشتهایی را تبدیل به علاقه کند و بی توجهی را به دانش مبدل سازد.
روابط عمومی نباید اجازه بدهد زمانی که بحران اتفاق می افتد و ریسک پذیری بالاست و در آن لحظه نمی تواند سریعا دست به کار شود، اقدام کند.
در این مقاله از روش کتابخانه ای استفاده شده است و در آن از منابع معتبر و متنوعی استفاده شده است. این مقاله جنبه کاربردی دارد و هدف از نگارش آن این است که در حد امکان و بصورت منسجم تر معانی مختلف از روابط عمومی ارائه شود و دیدگاه های مختلف در این حوزه بیان شود. بعد از چکیده و مقدمه در طول تحقیق به ترتیب به این موارد پرداخته شده است. تاریخچه روابط عمومی، تشکیل روابط عمومی در ایران و انجمن روابط عمومی، معانی و مفاهیم مختلف در روابط عمومی، تشبی هات و نمادها، باید ها و ضرورت ها، در مورد روابط عمومی بیشتر بدانیم، بحث و نتیجه گیری، پیشنهادات، مشکلات، فهرست منابع. به این طریق در می یابیم که کار روابط عمومی تنها نصب پوستر و عکس نیست بلکه می تواند کانال های ارتباطی در سطح جامعه را بیشتر به هم پیوند داده و در کاهش فواصل بین مردم وکارگزاران، نقش اساسی ایفا کند.