مطالعه زیست چینه شناسی سازند میلا در برش شهمیرزاد با نگرشی ویژه به کنودونت های آن

سازند میلا در برش شهمیرزاد به سن اواخر کامبرین پیشین تا اردوویسین پیشین برونزد دارد. این سازند شامل 5 پاره سازند است که شماری چند از زیست زون های کنودونتی در این برش تشخیص داده شده است. افزون بر آن برخی از پیکرفسیل ها و اثرفسیل ها نیز از پاره سازند های دوم تا پنجم به دست آمده است. پاره سازند اول شامل دولومیت های استروماتولیتی بوده و یک دیرینه خاک در بخش میانی آن جای دارد.
پاره سازند دوم آهکی بوده و حاوی چندین لایه ریخت نمای نمک (Saltpseudomorph) است. این لایه ها فاقد عناصر کنودونتی هستند در حالی که نمونه هایی از تریلوبیت ها و اثرفسیل های مانند Rusophycus isp. (اثر استراحت تریلوبیت) و Cruzianan isp. (اثر حرکت تریلوبیت) جمع آوری و مطالعه شدند. اثرفسیل های یاد شده که از نظر ژرفاسنجی و محیط رسوبی در اثر رخساره کریوزیانا(Cruziana inchnofacies) جای دارد، گویای محیط های کم ژرفای دریاست. ائوکرینوییدها(Eocrinoids) نیز گواه همین حقیقت هستند. لایه های توفانی (Strom beds) و همچنین هیولیتید های (Hyolithids) جهت دار در سطوح لایه ها، نشان دهنده شدت درجه آشفتگی آب در محیط رسوبی بوده است.
زیست زون های کنودونتی از پاره سازندهای سوم تا پنجم به دست آمده است.