تاثیر پیش تصفیه لجن فعال دفعی با ازن بر کارآیی فرآیند هضم هوازی

متداول ترین روش تثبیت لجن های بیولوژیکی مازاد، هضم هوازی می باشد که به دلیل بالا بودن زمان هوادهی، اندازه این تاسیسات بزرگ بوده و هزینه سرمایه گذاری زیادی را به سیستم تحمیل می کند. به دلیل قدرت اکسیداسیون بالای ازن، افزودن این ماده به لجن باعث واپاشی جامدات لجن و تسریع در عمل تثبیت و در نتیجه کاهش اندازه و هزینه تاسیسات تصفیه لجن می گردد. بنابراین دراین تحقیق، فرآیند تلفیقی پیش تصفیه با ازن و سپس هضم هوازی لجن مورد بررسی قرار گرفت.
در این پژوهش از یک سیستم آزمایشگاهی شامل ژنراتور ازن، راکتور ازن زنی با حجم 2 لیتر و یک راکتور هوادهی استفاده گردید و پارامترهای TSS، VS، COD کل و محلول، HPC، کلیفرم مدفوعی و قابلیت ته نشینی لجن اندازه گیری شد.
نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که میزان کاهش جامدات فرار پس از گذشت 10 روز از هوادهی لجن بدون پیش تصفیه با ازن هنوز قادر به تامین استاندارد EPA (کاهش 38 درصد (VS در این زمینه نمی باشد. در حالی که نتایج حاصل از تلفیق ازن زنی با دوز 25/0 یا g O3/g TS 5/0 و به ترتیب 6 یا 3 روز هوادهی باعث کاهش VS به بیش از 38 درصد شده و استانداردهای EPA را از این نظر برآورده می کند. بنابراین زمان هضم که در سیستم های متداول هضم هوازی 60-40 روز است پس از پیش تصفیه با ازن به 3 تا 6 روز کاهش می یابد. همچنین ازن زنی به لجن تا حد زیادی باعث بهبود قابلیت ته نشینی لجن وکاهش حجم لجن دفعی نهایی می شود.
پیش ازن زنی لجن با مقادیر کم ازن به دلیل واپاشی جامدات می تواند راندمان هضم هوازی را به میزان زیادی افزایش دهد که این امر باعث کاهش اندازه تاسیسات و هوای مورد نیاز شده و هزینه های سرمایه گذاری و تا حدودی بهره بردای را نیز می تواند کاهش دهد.