اسراف انرژی در ایران: راز بقا و راه نجات

اسراف انرژی در ایران به تمام معنا بیداد می کند. تردید نکنید و این همه ناشی از این است که بر روی چاه های نفت و گازی نشسته ایم و خواب مان برده است که این زیاده خوری و پرخوری فاجعه آمیز است. نام گذاری سال 1388 از سوی مقام معظم رهبری به نام سال اصلاح الگوی مصرف نشان می دهد که ایشان از رشد مصرف و شدت آن رضایت ندارند. در واپسین سخن سردبیر در شماره آخر سال 1387 درباره «مجمع الجزایر چالش ها در عرصه انرژی ایران» نشستیم و هشدار دادیم و اکنون فرض است بر دولت و مجلس که دور از برخوردهای شعاری و اقدام های سطحی در جستجوی راز بقا و راه نجات کشور از گرداب اسراف انرژی باشند. اصلاح الگوی مصرف البته یک مطالبه ملی و ضرورت انکارناپذیر است و بدون تردید اصلاح الگوی مصرف در عرصه انرژی در صدر برنامه ها باید قرار گیرد. هرچند اسراف منابع و سرمایه های ملی محدود به حوزه انرژی نمی شود اما جدی ترین و پرهزینه ترین و هشدارآمیزترین نوع اسراف، اسراف ثروت های انرژی کشور در تمام زمینه های تولید، توزیع و مصرف است و دغدغه اصلی این است که آیا اجرای بدون پشتوانه کارشناسی سیاست های قیمتی و آزادسازی قیمت حامل های انرژی می تواند راه نجات باشد؟ به نظر می رسد دل بستن به ابزار قیمتی هرچند می تواند راه نجات کوتاه مدت برای فروکاستن از رشد و شدت مصرف انرژی باشد اما راز بقای بخش تولید کشور چیست که اعتیاد وصف ناپذیری به انرژی ارزان قیمت دارد؟