تحلیل استنادی مقالات پنج مجله علمی فارسی

تحلیل استنادی یکی از روش های معتبر کتاب سنجی است که به ارزیابی متون علمی بر اساس بررسی استنادهای تعلق گرفته به آن متون، می پردازد. مقاله حاضر با روش تحلیل استنادی به بررسی وضعیت استناد در مقاله های پنج مجله علمی حوزه کتابداری و اطلاع رسانی (کتابداری و اطلاع رسانی آستان قدس، فصلنامه کتاب، فصلنامه علوم و فناوری اطلاعات، کتابداری، اطلاع شناسی) بین سال های 1381 تا 1385 پرداخته است. برای این منظور از بین 732 مقاله، با استفاده از فرمول مورگان 252 مورد انتخاب شد و به نسبت تعداد مقاله های هر مجله، سهم هر مجله مشخص گردید. یافته ها نشانگر آن است که در 252 عنوان مقاله مورد بررسی، 2410 بار استناد شده است. در مجموع در مجله های مورد بررسی، میانگین تعداد استناد به ازای هر مقاله 56/9 مورد است. در مجله های مورد بررسی بیشترین میزان استناد با 39 درصد به مجله ها اختصاص دارد و پس از آن کتاب ها با 59/27 درصد در مرتبه دوم قرار می گیرند و کمترین میزان استناد با 91/0 درصد مربوط به منابع مرجع است. در بین مجله های فارسی و انگلیسی بیشتر به مجله های فارسی (94/12درصد) استناد شده است. 74/81 درصد مقاله های مورد بررسی تالیفی و 26/18 درصد آنها ترجمه شده اند. در مجموع 50 مورد خوداستنادی در استنادها وجود داشت که 07/2 درصد کل استنادها را به خود اختصاص می دادند. نویسندگان به 10 مجله فارسی و لاتین توجه بیشتری داشته اند که در صدر آنها فصلنامه کتاب قرار دارد. آقای عباس حری با 27 مورد استناد پراستنادترین نویسنده و آقای اسدالله آزاد با 8 مورد استناد، پراستنادترین مترجم شناخته شدند.