آت اکولوژی دو گونه مرتعی Bromus cappadocicus و Bromus stenostachyus در استان مازندران

مطالعه عمل و رفتار فردی گونه های مرتعی و رابطه هر یک از آنها با اجزاء زنده و غیر زنده اکوسیستمهای مرتعی، به منظور بدست آوردن اطلاعاتی که اساس و پایه مدیریت مراتع قرار گیرد، دارای اهمیت به سزایی است. در اکولوژی مرتع، این قبیل مطالعات به عنوان آت اکولوژی نامیده میشوند. در این تحقیق آت اکولوژی دو گونه Bromus cappadocicus و Bromus stenostachyus مورد مطالعه قرار گرفت. نقشه رویشگاه، خصوصیات رویشگاهی شامل توپوگرافی، اقلیم، خاک، گونه های همراه، و چگونگی حضور این گونه در پوشش گیاهی تعیین گشت. همچنین فنولوژی و سیستم ریشه هر یک از دو گونه یاد شده مورد بررسی قرار گرفت. نتایج مطالعه نشان دهنده آن است که رویشگاه های گونه Bromus cappadocicus در استان بسیار محدود است. این گونه عمدتا«در مناطق غربی و مرکزی استان در ارتفاعات 3100-2550 متر از سطح دریا با شیب %60-5 به صورت توده های پراکنده و لکهای مشاهده شد. متوسط بارندگی سالانه در این رویشگاه ها 500-400 میلیمتر است. مطالعه فنولوژی این گونه در ارتفاع 3000 متر گویای آن است که زمان آغاز رشد رویشی آن در اواسط فروردین ماه، زمان گل دهی در اواخر اردیبهشت ماه، و زمان رسیدن بذر در اواخر خرداد ماه میباشد. سیستم ریشه به صورت منشعب و در هم رفته است و تا عمق کمی در خاک نفوذ دارد. بررسی ها در مورد گونه Bromus stenostachyus نشان داد که رویشگاه های آن در مناطق مرکزی البرز در استان مازندران در ارتفاعات 4000-1500 متر از سطح دریا گسترش دارد. این گونه گیاهی در اغلب رویشگاه هایش به حالت گونه غالب اول، دوم، و یا سوم در تیپ گیاهی مشاهده شد. ولی در ارتفاعات 4000-3000 متر از سطح دریا به صورت پراکنده و لکهای رویش دارد. شیب رویشگاه های آن %70-10 میباشد. متوسط بارندگی سالانه در مناطق رویشی آن 500-350 میلیمتر است. بررسی فنولوژی این گونه در ارتفاع 3100 متر نشان داد که رشد رویشی آن در اواسط اردیبهشت ماه، مرحله گل دهی در اواخر خرداد ماه، و زمان رسیدن بذر در اواسط تیر ماه شروع میشود. در این گونه مرتعی نیز سیستم ریشه به صورت منشعب و در هم رفته است که تا عمق کمی در خاک رویشگاه خود نفوذ دارد.