بررسی نارسایی حاد کلیه در نوزادان بستری در بخش مراقبت های ویژه کودکان و نوزادان (NICU) بیمارستان قائم(عج) مشهد، 85-1384

نارسایی حاد کلیه بصورت یک کاهش ناگهانی شدید در GFR (Glomerular Filtration Rate) تعریف شده است و در بخش نوزادان شایع می باشد. این مطالعه با هدف بررسی انسیدانس، اتیولوژی، شیوه افتراق انواع نارسایی کلیه در نوزادان انجام شد.
در یک مطالعه توصیفی، 750 نوزاد بستری شده در بخش مراقبت های ویژه نوزادان بیمارستان قائم(عج) مشهد، از دی ماه 1384 تا دی ماه 1385، با تشخیص نارسایی کلیوی و بر اساس سونوگرافی و پاسخ به مایع درمانی به دو گروه رنال و پره نال تقسیم بندی شدند. این نوزادان از نظر ریسک فاکتورهای پره ناتال، پری ناتال، پست ناتال ریسک فاکتورهای مادری و محیطی و اندکس های مختلف سرمی و ادراری بررسی و داده ها به کمک آمار توصیفی تحلیل شدند.
از 750 بیمار پذیرش شده 38 نوزاد (5%) تشخیص نارسایی کلیوی داشتند، که 29 نفر (4/76%) نارسایی پره رنال و 9 نفر (6/23%) نارسایی رنال داشتند. فاکتورهای مستعد کننده همراه با نارسایی کلیوی شامل آسفیکسی (42%)، سندرم غشا هیالن مامبران ((RDS (7/26%)، سپسیس (13%)، دهیدراتاسیون شدید (13%) و بیماری مادرزادی قلبی (2/5%) بودند.
نارسایی حاد کلیه یک علت مهم مرگ در نوزادان می باشد. شناسایی فاکتورهای مستعد کننده مثل نارس بودن، آسفیکسی، RDS، ونتیلاسیون و کنترل دقیق وضعیت کلیه های نوزادان در این شرایط ضروری است. پیش آگهی نوع پره رنال در صورت مایع درمانی مناسب، خوب بوده ولی در نوع رنال پیش آگهی وابسته به بیمار زمینه ای می باشد و مرگ و میر بالاست.