تخمین خسارات وارده به ساکنان شیراز به دلیل آلودگی هوا (سالی 1381)

امروزه آلودگی هوا یکی از مسایل عمده شهرهای بزرگ جهان، از جمله شهر مورد مطالعه این مقاله (شیراز)، می باشد. در اقتصاد، روش های دقیق و پیشرفته ای برای ارزشیابی کالای خصوصی وجود دارد، اما برای اندازه گیری ارزش کالای عمومی، از جمله کیفیت محیط زیست، روش های اندازه گیری در حال تحول و اصلاح می باشد. در این مقاله، پس از مروری اجمالی بر روش های اندازه گیری ارزش کالای زیست محیطی، روش ارزشیابی مشروط «(CVM) مورد انتخاب واقع شده و از طریق شاخص»تمایل نهایی به پرداخت «(MWTP)، میزان خسارات آلودگی هوا که همان معکوس کیفیت هوا از دیدگاه محیط زیست است، اندازه گیری شده است. برای انجام این تحقیق، 750 خانوار به طور تصادفی، (خوشه ایو سیستماتیک) انتخاب گردیده و با ارائه یک پرسشنامه و پوستری حاوی 4 وضعیت متفاوت کیفیت هوای شیراز به آنها، ارزش MWTP برای ساکنین برآورده شده است. نتایج نشان می دهد که به طور متوسط، هر شهروند شیرازی حاضر است برای جلوگیری از بدتر شدن کیفیت کنونی هوا سالانه مبلغ 2927 ریال از مالیات هایش هزینه گردد، در حالی که در وضعیت فعلی، مبلغ سرانه مصرف شده جهت این هدف 900 ریال است که تنها 30 درصد از مبلغ مورد تمایل واقعی شهروندان است.