تنوع زایموگرافی پکتیناز در قارچهای Aspergillus niger وAspergillus flavus

جنس Aspergillus از دسته قارچهای ناقص و با تنوع گونه ای فراوان است. برخی از گونه های این قارچ باعث آلودگی در انسان، حیوان، گیاه و خشکبار می گردند. اکثر گونه های Aspergillus به واسطه تولید آنزیم پکتیناز توانایی تجزیه مواد گیاهی را دارند. از گونه های مهم این جنس می توان به دو گونه Aspergillus flavus و A. niger اشاره نمود. هرچند با استفاده از روش های معمول ریخت شناسی تفاوتهای بین این دو گونه Aspergillus را می توان تعیین نمود، ولی این روش ها نمی تواند نمایانگر تنوعهای درون گونه ای باشد. از آنجا که این دوگونه قادر به ترشح آنزیم پکتیناز می باشند، لذا در این مطالعه از روش پکتیک زایموگرام بعنوان روشی ساده و کارآمد برای آشکار ساختن این تفاوتها استفاده شد. در این بررسی ابتدا نمونه های غذایی، محصولات کشاورزی و غیره جهت جداسازی قارچ به محیطهای کشت انتقال داده شد. سپس قارچهای Aspergillus بدست آمده خالص سازی و بر اساس صفات ظاهری مورد شناسایی قرار گرفتند. در این راستا 40 جدایه A. niger و 30 جدایه A. falvus شناسایی گردید. سپس نمونه های خالص را تحت شرایط استریل به محیط کشت مایع انتقال داده و سیتروس پکتین بعنوان تنها منبع کربن در این محیط باعث القای ترشح آنزیم خارج سلولی پکتیناز توسط قارچ گردید. پس از انکوباسیون نمونه های یاد شده، پکتیناز ترشح شده از آنها استخراج و تغلیظ شد و در ژل پلی اکریل آمید افقی الکتروفورز گردید. حاصل الکتروفورز به دست آمدن 18 الگوی زایموگرام برای A. niger و 8 الگو برای A. flavus بود. با بررسی الگوهای آنزیمی حاصله از روش الکتروفورزی پکتیک زایموگرام مربوط به دوگونه مذکور علاوه بر مشاهده اختلافات بین گونه ای، تفاوتهای درون گونه ای نیز بوضوح قابل تشخیص بود. با استفاده از این روش علاوه بر شناسایی گونه ها و تنوع درون و بین گونه ای می توان اپیدمیولوژی این قارچها را نیز مورد مطا لعه قرار داد.