مقایسه میزان ریزنشت فیشور سیلانت پس از قرار گیری روی دندان در شرایط آلودگی با بزاق و شرایط ایزوله در آزمایشگاه

تحقیقات بالینی متعددی موفقیت فیشورسیلانت را در کاهش پوسیدگی شیارها نشان داده اند، با این وجود مهمترین علت شکست فیشورسیلانت آلودگی در حین درمان می باشد.هدف از این مطالعه ارزیابی ریز نشت فیشور سیلانت در شرایط ایزوله و آلودگی با بزاق پس از شستن با اسید می باشد.
در این مطالعه تجربی در سال 1386، 76 دندان پرمولر سالم انسان از مراکز مختلف درمانی دندانپزشکی زاهدان جمع آوری شدند و در دو گروه ایزوله و آلوده به بزاق مورد مطالعه قرار گرفتند. در سطح باکال دندان ها یک شیار توسط فرز سرگرد 4/1 ایجاد شد. فیشور سیلانت در همه دندان ها قرار داده شد، سپس در گروه آزمایش 5 ثانیه آلودگی با بزاق صورت گرفت. پس از ترموسیکلینگ (55-5 درجه و 2000 دور)و قرارگیری در محلول فوشین بازی 5/0درصد به مدت 24ساعت برش باکولینگوال داده و با استریومیکروسکوپ میزان ریز نشت سیلانت آنها بررسی شد ونتایج با استفاده از آزمون مجذور کای و من یو ویتنی مورد تحلیل قرار گرفت و 05/0P< نیز معنی دار تلقی گردید.
این مطالعه نشان داد بین نفوذ رنگ در سطح بینابینی (ریزنشت) در دو گروه ایزوله و غیر ایزوله تفاوت معنی داری وجود دارد (001/0 p=). همچنین آزمون مجذور کای نشان داد که میزان ریزنشت در فیشورسیلانت در شرایط ایزوله و غیر ایزوله (آلودگی با بزاق پس از قرار دادن سیلانت بر روی دندان) تفاوت معنی داری با یکدیگر دارند(001/0 p=) در گروه غیرایزوله در مواردی نیز سیلانت از روی دندان جدا شده بود(59/31 %).
بر اساس نتایج مطالعه حاضر توصیه می شود که سیلانت گذاری دندان ها در محیطی کاملا ایزوله انجام گیرد و اگر آلودگی پس از قرار گیری سیلانت رخ داد، سیلانت گذاری مجددا انجام شود. (مجله طبیب شرق، دوره 11، شماره 3، پائیز 1388، ص 41 تا 46)