تعیین کارایی زراعت گندم با توجه به دو عامل زمان و ریسکبا استفاده از تحلیل پوششی داده های بازه ای وتحلیل پوششی داده های پنجره ای

کارایی و بهره وری مفاهیم تعیین کننده نسبتهای ورودی و خروجی یک سیستم اقتصادی اند. رهیافت تحلیل پوششی داده ها ابزاری مناسب برای محاسبه کارایی یک بنگاه است، اما یکی از اشکالات آن ناتوانی تصمیم گیرنده در دخالت دادن شرایط ریسک و نبود قطعیت و همچنین عامل زمان در نتایج به دست آمده است. از سویی در پژوهشهایی که در بخش کشاورزی صورت می گیرد، تصمیم گیرنده به شدت با مسئله بهره وری و شرایط ریسک و نبود قطعیت روبه روست. در این راستا روش تحلیل پوششی داده های بازه ای () ابزاری مفید در سنجش کارایی چندین بنگاه با در نظر گرفتن شرایط ریسک و نبود قطعیت و داده های غیردقیق و روش پویا (تحلیل پنجره ای) روشی است که امکان محاسبه کارایی در طول زمان و در نتیجه، بهره وری را برای مدیران فراهم می آورد.
در این تحقیق با استفاده از دو مدل ذکرشده، کارایی 8 استان بزرگ کشور در تولید محصول گندم (آبی) بررسی شده است. نتایج نشان می دهد که استان خوزستان دارای بالاترین و استانهای همدان و آذربایجان شرقی دارای پایین ترین بهره وری اند. همچنین با در نظرگرفتن شرایط ریسک، استان فارس دارای بالاترین و استان کردستان دارای پایین ترین کارایی در تولید گندم است. یادآور می شود دوره مورد بررسی در این مطالعه 6 سال و آمارهای مورد استفاده مربوط به سالهای زراعی 1378-1383است.