بررسی میزان و علل مرگ و میر دوره پری ناتال در بیمارستان امام ساری (1385)

میزان مرگ و میر دوره پری ناتال از شاخص های مهم سلامتی یک جامعه محسوب شده که به منظور حفظ و ارتقاء سطح سلامت نوزادان به عنوان یک گروه آسیب پذیر باید عوامل موثر بر آن شناسایی و راهکار های متناسب با وضعیت ها طراحی شود. یکی از منابع معتبر برای دستیابی به راهکار های پیشگیری که مورد توجه برنامه ریزان بهداشت قرار دارد شناسایی میزان و عوامل مرگ و میر بر مبنای گواهی فوت می باشد. هدف از این مطالعه تعیین میزان و علل مرگ و میر دوره پری ناتال می باشد.
این مطالعه توصیفی با استفاده از داده های موجود در پرونده های نوزادان مرده انجام شد. جامعه مورد بررسی شامل نوزادانی بودکه در طول سال 85 در مرکز آموزشی درمانی امام خمینی ساری در مدت مذکور فوت شده به دنیا آمده یا از هفته 22 بارداری به بعد زنده به دنیا آمده و طی 7 روز بعد از تولد فوت شدند. نوزادان ارجاع شده به سایر مراکز و همچنین ترخیص شده قبل از 7 روز نیز پیگیری شدند. علل مرگ، با استفاده از ویرایش دهم کتاب طبقه بندی بین المللی بیماری ها، طبقه بندی شد.
در این مطالعه 71 مورد (7/2%) مرگ پری ناتال در متولدین مرکز آموزشی درمانی امام ساری در سال 85 بررسی شدند. در این مطالعه مبنای ثبت علت مرگ بر اساس اتوپسی نبود. در گواهی فوت های مورد مطالعه قرار گرفته علل مادری مرگهای پری ناتال که مهمترین آن حاملگی چندقلویی (3/27%) بود و از علل مرتبط با جنین یا نوزاد، بیشترین آن مرگ جنین با علت نامشخص (6/28%) بود.
میزانمرگ دوره پری ناتال در این مطالعه 27 مورد در هر هزار تولد بود. برای ایجاد تغییردر این میزان نیاز به اطلاعاتی وجود دارد که برای بدست آوردن آن باید مستندات بیشتر و با کیفیت بالاتر ثبت شود تا بتوان تاثیر لازم را بر نتیجه زایمان ها داشت.