بررسی برخی عوامل خطر و تحمل گلوکز در بیماران با عفونت کاندیدیایی ولووواژن راجعه

بیش از 75 % خانم ها در طول عمرشان حداقل یکبار ابتلای کاندیدیائی ولووواژن (VVC) و حدود نیمی از آنها ابتلای بعدی آن را تجربه می کنند، ولی در کمتر از 5% به عفونت کاندیدیایی ولووواژن مزمن (CVVC) و یا راجعه (RVVC) تبدیل و منجر به شکست درمانی می شود. یکی از علل عود عفونت کاندیدیایی ولووواژن، وضعیت هیپرگلیسمی می باشد. هدف از این مطالعه بررسی رابطه اختلال متابولیسم گلوکز و برخی عوامل خطر دیگر شامل شاخص توده بدنی (BMI) و تعداد حاملگی در خانم های غیر دیابتی در سنین باروری بود.
این مطالعه مورد– شاهدی روی30 خانم غیر دیابتی در سنین باروری با تشخیص عفونت کاندیدیایی ولووواژن راجعه (گروه مورد) و 20 خانم در همان سنین بدون عفونت (گروه شاهد) انجام شد. در تمامی آنها قند خون ناشتا (FBS) و تست تحمل گلوکز خوراکی (OGTT) و میزان هموگلوبین گلیکوزیله شده (HbAlc) اندازه گیری و برخی علل دیگر عود توسط پرسشنامه بررسی شد. با توجه به تست های آزمایشگاهی، 10 بیمار از گروه مورد مبتلا به دیابت آشکار بودند که از مطالعه حذف شدند. سپس با استفاده از آزمونهای تی و فیشر نتایج هر دو گروه با یکدیگر مقایسه شد.
تست تحمل گلوکز خوراکی در 25% از افراد گروه مورد و 0% از گروه شاهد مختل بود (047/0P=). همچنین قند خون ناشتای مختل mg/dl) 125-110) در 15% افراد گروه مورد وجود داشت و در هیچ کدام از افراد گروه شاهد قند خون ناشتای مختل نبود (231/0P=). میزان هموگلوبین گلیکوزیله شده در خانمهای عفونت کاندیدیائی ولووواژن راجعه بطور قابل توجهی بیشتر از گروه شاهد بود (007/0=P). عوامل خطر دیگر از جمله شاخص توده بدنی بالاتر از 25 درگروه مورد فراوانی بیشتری در مقایسه با گروه شاهد داشت (004/0=P). همچنین تعداد حاملگی و تعداد زایمان در گروه مورد فراوانی بیشتری از شاهد داشت (001/0=P، 004/0=P) بررسی تست تحمل گلوکز خوراکی علاوه بر قندخون ناشتا در بیماران مبتلا به عفونت کاندیدیائی ولووواژن راجعه ارزشمند است.