تحلیل عوامل موثر بر تقاضای نیروی کار در بخش های اقتصادی و پیش بینی اشتغال در برنامه سوم توسعه

مطالعه حاضر به تحلیل عوامل مؤثر بر تقاضای نیروی کار در سطح 14 بخش اقتصادی پرداخته است. الگوی استفاده شده، از نوع پویا بوده که با شرایط رقابت ناقص هماهنگی دارد. براساس نتایج به دست آمده، به ترتیب تولید، هزینه های واقعی استفاده از نیروی کار و سرمایه، بیشترین تاثیر را بر تقاضای نیروی کار دارند. متغیر تولید در همه بخشهای اقتصادی، بجز بخش بازرگانی، رستوران و هتل داری، اثر مثبت و معنی داری بر اشتغال دارد. هزینه های واقعی استفاده از نیروی کار در همه بخش های اقتصادی، اثر منفی و معنی داری بر اشتغال دارد. هزینه های واقعی استفاده از سرمایه در سه بخش، اثر معنی داری بر تقاضای نیروی کار نداشته و در سه بخش دیگر، این تاثیر مثبت و معنی دار و در هشت بخش باقی مانده، این تاثیر منفی و معنی دار می باشد. بنابراین، کار و سرمایه در سه بخش، جانشین و در هشت بخش، مکمل هستند. ولی میزان این جانشینی و مکمل بودن چندان قابل ملاحظه نیست. در مجموع، سیاست کاهش هزینه های واقعی استفاده از سرمایه در مقایسه با سیاست کاهش هزینه های واقعی استفاده از نیروی کار، تاثیر مثبت بسیار کمتری بر تقاضای نیروی کار دارد. براساس نتایج به دست آمده، اهداف برنامه سوم توسعه در زمینه اشتغال محقق نخواهد شد مگر این که نرخ های رشد تولید و سرمایه گذاری، بیشتر از اهداف تعیین شده در برنامه سوم توسعه تحقق یابد، یا هزینه های واقعی استفاده از نیروی کار، کاهش چشم گیری یابد.