اثرات استرس با آب سرد و تحریک الکتریکی زیر جلدی به صورت منفرد و توام بر کاهش علائم ترک اعتیاد به مرفین در موش

بلای خانمانسوز اعتیاد به مواد مخدر باعث رکود جوامع بشری است و درمان صحیح آن ضرورت دارد.
این تحقیق به منظور تعیین اثر توام دو روش تحریک الکتریکی زیر جلدی و استرس متناوب با آب سرد بر علایم وابستگی به مرفین در موش صحرایی انجام شد.
مطالعه بر روی چهار گروه شش تایی موش صحرایی از نژاد Spruge-Dawley که در شرایط استاندارد قرار داشتند، انجام شد. پس از ایجاد وابستگی در حیوانات از طریق تزریق مرفین زیر جلدی، یک گروه به عنوان شاهد، گروهی تحت تاثیر تحریک الکتریکی با فرکانس بالا، گروهی تحت تاثیر استرس متناوب با آب سرد و گروه چهارم تحت تاثیر توام دو روش تحریک الکتریکی زیر جلدی و استرس متناوب با آب سرد قرار داده شدند. علایم محرومیت از مرفین در تمام گروه ها با تزریق داخل صفاقی نالوکسان بررسی شد. سپس داده ها توسط آزمون های آنالیز واریانس، مان ویتنی و کروسکال والیس تجزیه و تحلیل شدند.
تحریک الکتریکی زیر جلدی، پرش و صعود حیوان و استرس متناوب با آب سرد، افتادگی پلک و ایستادن روی دو پا را به طور معنی داری کاهش دادند (05/0p<) در بررسی توام تحریک الکتریکی زیر جلدی و استرس متناوب با آب سرد، پارامترهای فوق کاهش پیدا نکردند ولی نشانه های اسهال، وزن، خمیازه و دندان قروچه کاهش چشمگیری داشتند (05/0p<).
به کارگیری توام دو روش استرس با آب سرد و تحریک الکتریکی زیر جلدی فقط تعدادی از نشانه های قطع مرفین را کاهش می دهد، در حالی که هر روش به تنهایی اکثر علایم را کاهش می دهد.