بررسی تاثیر اصلاح شیوه زندگی بر بروز دیابت نوع دوم در طی یک

مطالعاتی که بر پایه اصلاح شیوه زندگی در افراد مبتلا به اختلال تحمل گلوکز انجام شده، نشان داده که می توان از پیشرفت به سمت دیابت پیشگیری کرد. در این مطالعه تاثیر اصلاح شیوه زندگی بر بروز دیابت در جمعیت شهری تهران بررسی شد. در این مطالعه Community based interventional study، افراد بالای 20 سال غیردیابتی در مطالعه قند و لیپید تهران در دو گروه شاهد (6437 نفر) و مورد (3931 نفر) مورد بررسی قرار گرفته و به مدت متوسط 5/3 سال پیگیری شدند. مداخله با هدف بهبود تغذیه، فعالیت فیزیکی و ترک سیگار انجام شد. از روش Manthel Cox برای مقایسه میزان بروز دیابت بین دو گروه استفاده شد. خطر نسبی بروز دیابت با 95 درصد فاصله اطمینان در گروه مداخله با روش Cox proportional hazard بدست آمد. درصد افزایش وزن، دور کمر، تری گلیسرید سرمی و قند خون ناشتا و دو ساعته در گروه مداخله کمتر بود [6/0در مقابل 3/3 درصد برای قند ناشتا، 4/5 در مقابل 6/10 درصد برای قند دو ساعته، 2/1 در برابر 4/6 درصد برای تری گلیسرید، 5/4 در مقابل 7/5 درصد برای دور کمر (001/0P<) و 5/2 در مقابل 2/3 درصد برای وزن (01/0P<)[. بروز دیابت در گروه شاهد 2/12 در هزار شخص-سال و در گروه مداخله 2/8 در هزار شخص-سال بود که بعد از تعدیل عوامل، خطر بروز دیابت در گروه مداخله به طور قابل ملاحظه ای کاهش یافت](47/0-25/0)34/0RR= و 001/0P< [. تعداد افراد لازم برای مداخله به منظور پیشگیری از یک مورد دیابت در کل جمعیت 25 نفر و در افراد مبتلا به اختلال تحمل گلوکز و نمایه توده بدنی مساوی یا بیش از 25 کیلوگرم بر مترمربع به ترتیب 7/5 و 7/6 نفر بود. به نظر می رسد اصلاح شیوه زندگی بروز دیابت نوع 2 را بعد از متوسط زمانی 5/3 سال بیش از 65 درصد کاهش می دهد.