اثربخشی آموزش کنترل استرس بر علائم سوء هاضمه عملکردی مقاوم به درمان طبی

زمینه و هدفسوء هاضمه عملکردی از اختلالات بسیار شایع دستگاه گوارش است که به عنوان یک اختلال روان- تنی مورد توجه قرار گرفته است. تاثیر مداخلات روانشناختی بر بهبود علائم این بیماری هنوز ناشناخته مانده است. هدف این پژوهش، بررسی تاثیر اضافه نمودن آموزش کنترل استرس به درمان معمول بر بهبود علائم در بیماران مبتلا به سوء هاضمه عملکردی مقاوم به درمان است.
روش بررسیدر یک مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی 28 بیمار مقاوم به درمان با تشخیص قطعی سوء هاضمه از بیمارانی که به صورت پی در پی به درمانگاه مرکز پزشکی نور اصفهان مراجعه کرده بودند، انتخاب شدند و به طور تصادفی به دو گروه مداخله و کنترل اختصاص داده شدند. گروه مداخله علاوه بر درمان های طبی معمول طی 7 جلسه تحت آموزش کنترل استرس قرار گرفت در حالی که گروه کنترل تحت درمان های طبی معمول و دارونمای روانشناختی قرار داشت. همه بیماران توسط مقیاس ارزیابی کلی علائم (GOS)1، پرسشنامه های نشانه های فشار روانی کوپر (CSI)2، افسردگی بک و اضطراب کتل در مقاطع قبل از مداخله و سه هفته پس از مداخله ارزیابی شدند. سپس داده های جمع آوری شده با استفاده از تحلیل کواریانس، تجزیه و تحلیل شد.
یافته هانتایج تحلیل کواریانس تفاوت معناداری بین دو گروه در نمرات مقیاس علائم بیماری سوء هاضمه عملکردی (39/8F= و 007/0< P)، مقیاس استرس کوپر (8/10F= و 003/0< P)، مقیاس افسردگی بک3 (87/12F= و 001/0< P) و مقیاس اضطراب کتل4 (031/11F= و 003/0< P) را نشان داد.
نتیجه گیریبه طور کلی یافته های این پژوهش تایید می کند که احتمالا ترکیبی از مداخلات روانشناختی مبتنی بر کاهش استرس و درمان های معمول طبی یک رویکرد موفق در درمان بیماران مبتلاء به سوء هاضمه عملکردی است.