آسیب شناسی روش های مبارزه با فساد اداری در ایران

هدف این مقاله، آسیب شناسی روش های مبارزه با فساد اداری در ایران است. در این مقاله، استدلال شده که علت اصلی ناکامی اقدامات و تلاش های دولت یا اثربخشی اندک آنها در آسیب هایی است که در مبارزه با پدیده فساد اداری، نادیده یا دست کم گرفته می شوند. عمده ترین آسیب هایی که در این مقاله به آنها اشاره و تحلیل شده است، عبارتند از رویکرد اخلاق گرایانه به فساد اداری، خطای تعمیم بوروکراسی وبری، پنهان کاری و شفافیت گریزی در رسیدگی به فساد اداری، بی توجهی به بعد تقاضای (شهروندان) فساد اداری، اقتدار بوروکراتیک، مخدوش بودن حقوق ارباب رجوع و شکنندگی بالای آن در دستگاه بوروکراسی کشور، تقلای دلسوزانه در محیط رانتی، مالکیت متمرکز رسانه ها و مطبوعات و اعمال محدودیت های دولتی بر کم و کیف گزارش دهی آنها، استفاده ناقص از روش های بازارگرا، فشار افراد و گروه های خاص برای جلوگیری از پیگیری جدی مبارزه با فساد اداری و بی اعتمادی به نهادها و سازمان های مستقل ضدفساد اداری.