بررسی شدت مشکلات پژوهشی قبل و بعد از مداخلات اداری و مدیریتی از دیدگاه اعضای هیات علمی و محققین دانشگاه علوم پزشکی قم، سال 1387-1383

پژوهش های انجام شده به ویژه در دهه اخیر، نشان دهنده این واقعیت است که همیشه موانعی بزرگ در راه انجام پژوهش وجود داشته است. کشورهایی که خواستار رقابت در عرصه جهانی هستند، بایستی موانع و تنگناهای موجود را برطرف و جاذبه های لازم را برای تحقیقات ایجاد نمایند. این مطالعه با هدف تعیین تاثیر مداخلات اداری و مدیریتی، بر موانع و مشکلات در راه انجام پژوهش از دیدگاه اعضای هیات علمی و محققین دانشگاه علوم پزشکی قم، انجام گرفت.
این مطالعه به صورت نیمه تجربی (قبل و بعد) روی کلیه اعضای هیات علمی و پژوهش گرانی که قبل و بعد از مداخله حداقل در یک طرح تحقیقاتی مجری یا همکار اصلی بوده اند؛ انجام شد. مداخله شامل مداخلات مدیریتی و اداری بوده است. جمع آوری داده ها توسط پرسشنامه ی خود ایفا، در دو مرحله قبل و بعد از مداخله به منظور رسیدن به اهداف پژوهش انجام گرفته است. این پرسشنامه حاوی اطلاعات شخصی و اطلاعاتی در خصوص مشکلات پژوهشی در چهار حیطه ی تهیه و تدوین طرح تحقیقاتی، اجرای طرح تحقیقاتی، مشکلات مدیریتی – اداری و فردی بود. تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از Pair T-Test انجام شد، و 05/0P< سطح معنی داری اختلاف ها تلقی گردید.
بر طبق این مطالعه میانگین شدت مشکلات پژوهشی در حیطه های تهیه و تدوین طرح پژوهشی، اجرای طرح تحقیقاتی، اداری- مدیریتی و مشکلات فردی قبل و بعد از مداخله اختلاف معنی داری داشتند (001/0P<). در حیطه ی تهیه و تدوین طرح پژوهشی؛ عدم وجود بانک اطلاعاتی مفید در دانشگاه، در زمینه ی اجرای طرح تحقیقاتی؛ کمبود اعتبارات، در حیطه ی اداری- مدیریتی؛ عدم آگاهی مسئولین حسابداری از روند اجرای فعالیت های مرتبط، در حیطه ی مشکلات فردی؛ عدم وجود انگیزه کافی و پایدار برای تحقیق، از بیشترین شدت برخوردار بودند که پس از مداخله از شدت آن ها به طور معنی داری کاسته شد.
به نظر می رسد که مقررات اداری، کمبود بودجه تحقیقاتی، حجم کار زیاد، عدم وجود انگیزه و مهارت های فردی از جمله عواملی هستند که مانع از انجام فعالیت های پژوهشی می گردند، ولی نتایج مطالعه حاضر نشان داد که با اصلاح شیوه های اداری و مدیریتی و برنامه ریزی متناسب با مشکلات موجود، می توان موانع را برطرف و از شدت مشکلات کاست.