نارسایی آدرنال در بیماران دچار ضربه ی مغزی متوسط و شدید بستری در بخش های مراقبت ویژه

آسیب ناشی از ضربه (تروما) به سر یکی از علل مرگ و میر بزرگسالان است. با توجه به ایجاد اختلال عملکرد غده ی آدرنال پس از ضربه ی مغزی و تاثیر آن در پیش آگهی بیماران و هم چنین عدم توافق در خصوص شیوه ی تشخیص آن، در این مطالعه فراوانی نارسایی آدرنال در فاز حاد پس از ضربه ی مغزی متوسط و شدید بررسی شد.
در این مطالعه ی بررسی موردی پنجاه نفر از بیماران دچار ضربه ی مغزی با شدت متوسط و شدید در محدوده ی سنی 70-15 سال بستری در بخش مراقبت های ویژه ی چهار بیمارستان شهر تهران، از نظر عملکرد آدرنال با آزمون تحریکی ACTH یک و 250 میکروگرم بررسی شدند.
در این مطالعه، بروز نارسایی آدرنال در 10 روز اول آسیب ترومایی مغزی براساس تعریف های مختلف نارسایی آدرنال از 82%-34% متفاوت بود. موارد شناسایی نارسایی آدرنال براساس آزمون ACTH یک میکروگرم بیشتر از آزمون 250 میکروگرم و کورتیزول پایه بود. به دلیل ممنوعیت انجام آزمون طلایی تحمل انسولین در این بیماران نمی توان در مورد حساسیت و ویژگی این دو آزمون قضاوت کرد. آزمون همبستگی کاپا نشانگر عدم همخوانی بین یافته های آن دو آزمون است (17/0 = کاپا). افت فشار خون و مصرف وازوپرسور به طور بارزی در بیماران تشخیص داده شده به وسیله ی آزمون 250 میکروگرم بیشتر بود. بین کورتیزول پایه و دقیقه ی 60 آزمون های تحریکی یک و 250 میکروگرم رابطه ی خطی معنی دار وجود داشت (0001/0P<).
نارسایی آدرنال در فاز حاد پس از ضربه ی مغزی شایع و باعث افزایش موربیدیتی می شود که لزوم تشخیص زودرس موارد تحت بالینی را براساس آزمون های دینامیک به منظور درمان مناسب ایجاب می نماید.