بررسی کلینیکی موفقیت هیپنوتیزم جهت ایجاد بی حسی موضعی در درمان ریشه دندان

مواردی در دندان پزشکی وجود دارد که با وجود تزریق ماده بی حسی موضعی دستیابی به یک بی حسی عمیق جهت درمان ریشه امکان پذیر نمی باشد و یا این که موارد منع مصرف مواد بی حس کننده موضعی معمول برای بیمار وجود دارد. در این موارد استفاده از طب مکمل بخصوص هیپنوتیزم می تواند مطرح شود. هدف از این مطالعه تعیین میزان موفقیت هیپنوتیزم در ایجاد بی حسی موضعی در درمان ریشه دندان بود.
این مطالعه به صورت کار آزمایی بالینی روی 21 نفر بیمار داوطلب مراجعه کننده به بخش اندو دانشکده دندان پزشکی مشهد با دندان های وایتال با درگیری پالپی انجام گرفت. برای تمام بیماران فرم معاینه دندان و وضعیت بیماری های سیستمیک تهیه شد. سپس در حضور همراه بیمار، بیماران تحت القای هیپنوتیزم قرار گرفتند و بعد از انجام هیپنوتیزم زمان رسیدن به بی حسی مطلوب ثبت شد و بیمار شرطی گردید. در جلسه دوم با استفاده از کلید شرط سریع تر به حالت هیپنوز وارد شدند و زمان رسیدن به بی حسی ثبت شد و پس از تایید بی حس بودن دندان، درمان اندو انجام می گردید. اطلاعات بدست آمده توسط تست های آماری من ویتنی یو(Mann-Whitney U)، ویلکاکسون(Wilcoxon) و فیشر دقیق (Fisher''s Exact) و با اطمینان 95درصد مورد آنالیز قرار گرفتند.
نتایج بدست آمده نشان داد که در شرایط مکانی و زمانی بخش اندو از 21 نفر داوطلب 16 نفر(2/76درصد) در عمق بی حسی مناسب قرار گرفتند و 5 نفر (8/23درصد) پاسخ دهی مناسب به ایجاد بی حسی موضعی نداشتند. مدت زمان رسیدن به بی حسی موضعی هیپنوتیزمی در بار دوم(8/3 دقیقه) کمتر از بار اول(09/23 دقیقه) بود. زن و مرد اختلافی در پاسخ دهی به ایجاد بی حسی موضعی نداشتند. استفاده از هیپنوتیزم جهت ایجاد بی حسی موضعی برای درمان ریشه دندان در 2/76درصد موفقیت آمیز بود و در 8/23درصد عدم موفقیت داشت که این اختلاف از نظر آماری معنی دار بود.
استفاده از هیپنوتیزم یک رویکرد بالینی مفید جهت ایجاد بی حسی موضعی برای درمان ریشه دندان می باشد. با توجه به میزان موفقیت در مطالعه حاضر در مواردی که مواد بی حس کننده موضعی در بیمار کنترااندیکاسیون داشته باشد، می توان از هیپنوتیزم جهت ایجاد بی حسی موضعی در دندان پزشکی استفاده کرد.