بررسی روش های درون یابی مکانی جهت تعیین تغییرات مکانی ویژگی های کیفی آب های زیرزمینی دشت رفسنجان

آب های زیرزمینی از منابع مهم بهره برداری در مناطق خشک و نیمه خشک می باشند. لذا به منظور حفظ کیفیت آب های زیرزمینی اطلاع از پراکنش مکانی و زمانی آن ها حائز اهمیت می باشد. هدف از این پژوهش ارزیابی دقت روش های درون یابی مکانی جهت پیش بینی پراکنش مکانی برخی ویژگی های کیفی آب زیرزمینی نظیر کل املاح محلول(TDS)، غلظت یون سدیم(+Na)، شوری(EC)، نسبت جذب سدیم(SAR)، غلظت یون کلر (-Cl) و غلطت یون سولفات(SO42-) می باشد. بدین منظور از اطلاعات مربوط به 65 نمونه چاه شاهد دشت رفسنجان استفاده شد و روش های تابع معکوس فاصله وزن دار، کریجینگ و کو کریجینگ مورد بررسی قرار گرفت. پس از نرمال سازی داده ها اقدام به ترسیم واریوگرام گردید، به منظور انتخاب مدل مناسب برای برازش بر روی واریوگرام تجربی از مقدار RSS کمتر و استحکام ساختار فضایی قوی تر استفاده شد. سپس با استفاده از فن ارزیابی متقابل و استفاده از RMSE، مناسبترین روش میان یابی انتخاب شد. نتایج نشان داد که برای پهنه بندی ویژگی های کیفی آب، روش های کریجینگ و کوکریجینگ بر روش IDW ارجحیت دارند. در نهایت با استفاده از روش کوکریجینگ- به عنوان بهترین روش میان یابی- نقشه های پهنه بندی ویژگی های آب زیرزمینی در محیط GIS تهیه گردید.