میزان وفور مایکوباکتریوم های غیر سلی در زاهدان

بیماری سل یکی از مهمترین معضلات بهداشتی درمانی کشورهای جهان بخصوص کشورهای در حال رشد میباشد. نظر به اهمیت این بیماری و گسترش آن و با توجه به وفور بالای سل ریوی در استان سیستان و بلوچستان و مشاهده مواردی از مقاومت به داروهای خط اول درمان ضد سل و نظر به اینکه برخی از گونه های مایکوباکتریوم های نان توبرکولوزیس (NTM) می توانند بیماری مشابه بیماری سل ایجاد کنند، ضرورت بررسی میزان وفور این مایکوباکتریوم ها مد نظر قرار گرفت. این مطالعه مقطعی- توصیفی بر روی 150 بیمار مراجعه کننده به بیمارستان بوعلی شهر زاهدان در سال 1380 با علائم ریوی که دارای اسمیر و کشت مثبت از نظر باسیل اسید فست (AFB) بودند بدون توجه به سن، جنس و نژاد صورت گرفت. محیط کشت مورد استفاده، محیط لونشتین- جانسون بوده و مایکوباکتریومها از لحاظ سرعت رشد، تولید پیگمان و نهایتا تجمع نیاسین و احیای نیترات جهت تعیین هویت مورد بررسی قرار گرفتند. از مجموع 150 نمونه مورد مطالعه، نتیجه کشت خلط در 91نمونه (60.7%) مایکوباکتریومهای توبر کولوزیس و در 59 نمونه (39.3%)، مایکوباکتریومهای نان توبر کولوزیس بود. از 59 نمونه که مایکوباکتریومهای غیر سلی از آنها جدا شد، 38 نمونه متعلق به زنان (64.4%) و 21 نمونه (35.6%) متعلق به مردان بود. بالاترین درصد جداسازی NTM به میزان 16 نمونه (27.1%) در گروه سنی بالای 60 سال مشاهده گردید که از مجموع بیمارانیکه NTM از آنها جدا گردید و سابقه ابتلاء به بیماری ریوی داشته اند، 11 بیمار زن و 10 بیمار مرد بودند. با توجه به اینکه در بین گونه های مختلف مایکوباکتریوم های غیر سلی مقاومت به داروهای ضد سلی دیده می شود و با توجه به میزان جداسازی مایکوباکتریومهای نان توبر کولوزیس در این تحقیق، توصیه می شود که در صورت امکان در بررسی اولیه خلط بیماران مشکوک به سل از ابتدا ضمن انجام اسمیر و کشت در صورت مثبت شدن آزمایش، بخصوص در این منطقه بررسی نوع گونه و آنتی بیوگرام صورت گیرد.