بررسی آلودگی میکروبی بخش های مراقبت ویژه بیمارستان های همدان

آلودگی میکروبی بخشهای مختلف بیمارستان ها و عوارض ناشی از آن از جمله معضلاتی است که در مراکز درمانی موجب خسارت و زیانهای جبران ناپذیری می گردد. یکی از این عوارض ابتلای بیماران بستری در بخش ها به عفونتهای ناشی از آلودگی های میکروبی محیط بیمارستان می باشد. به منظور شناسایی عوامل مهم میکروبی که معمولا سبب آلودگی های قسمتهای مختلف بیمارستان ها می گردند و همچنین به منظور تعیین مقاومت آنتی بیوتیکی این عوامل، این مطالعه مقطعی در دو بیمارستان آموزشی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی همدان صورت گرفت. در این پژوهش نمونه گیری به مدت یکسال و ماهی یک نوبت از وسایل، اشیاء و قسمت های مختلف بخش های مراقبت ویژه بعمل آمد و مجموعا 620 نمونه گرفته شد. نمونه ها بوسیله سواب استریل مرطوب بلافاصله در محیطهای blood agar، EMB کشت داده شد و یک اسمیر نیز جهت رنگ آمیزی گرم، همزمان تهیه گردید. پس از شناسایی و تعیین عوامل باکتریایی، سوشهای مهم مورد آزمایش آنتی بیوگرام بروش انتشار در آگار (Agar disk diffusion) قرار گرفتند. میانگین میزان فراوانی آلودگی در 2 بخش CCU، ICU تعیین گردید که 42.3% باکتری های گرم منفی و 57.7% نیز باکتری های گرم مثبت بودند. میزان آلودگی باکتریایی مربوط به بخش ICU، 31.5% و آلودگی مربوط به بخشCCU، 33.9% بود. مهمترین باکتری های جدا شده عبارت بودند: از میکروکوکها، استافیلوکوکهای اورئوس و اپیدرمیدیس،E.coli، باسیلوس سوبتیلیس، کلبسیلا، آنتروباکتر، پسودوموناس، دیفترئیدها و آنتروکوکها. بیشترین مقاومت داروئی در استافیلوکوک ها، میکروکوک ها، کلبسیلا، آنتروکوک ها و پسودوموناس آئروژینوزا مشاهده گردید. مقاومت نسبت به سفازولین، تتراسیکلین، سولفامتوکسازول، پنی سیلین و آمپی سیلین بیشتر از سایر آنتی بیوتیکها وجود داشت.