مقایسه اثر دو رژیم سفتری اکسون و سفازولین در درمان پیلونفریت حاد بالغین

میزان پاسخ میکروارگانیسم های عامل پیلونفریت نسبت به آنتی بیوتیک ها در مطالعات مختلف تفاوت چشمگیری نشان می دهد. مطالعه حاضر به منظور مقایسه مقاومت دارویی نسبت به دو رژیم سفازولین و سفتری اکسون در درمان پیلونفریت حاد بالغین انجام شد.
در این کارآزمایی بالینی یک سوکور فاز سه، 86 بیمار مبتلا به پیلونفریت به روش نمونه گیری متوالی انتخاب و پس از اخذ رضایت کتبی، به صورت تصادفی در یکی از دو رژیم سفتری اکسون یک گرم هر 12 ساعت یا سفازولین وریدی یک گرم هر 8 ساعت قرار گرفتند. پس از 72 ساعت از شروع درمان، بیماران از نظر مقاومت بالینی و آزمایشگاهی مورد بررسی قرار گرفتند. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون های آماری مجذور کای، تی مستقل و ضریب توافق کاپا مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
میانگین زمان قطع تب در گروه سفتری اکسون 2.63±0.95 روز و در سفازولین 2.77±0.81 روز بود (P=0.2). در هر دو رژیم درمانی، در 7 درصد افراد کشت ادرار پس از 72 ساعت همچنان مثبت بود. 51.2 درصد بیماران تحت درمان با سفتری اکسون هم در بالین و هم در آزمایشگاه حساس بودند. در مجموع 9.3 درصد بیماران در آزمایشگاه حساس و در بالین مقاوم و 39.5 درصد با وجود مقاومت در بالین در آزمایشگاه حساس بودند. همچنین 51.2 درصد بیماران تحت درمان با سفازولین هم در آزمایشگاه و هم در بالین به سفازولین حساس بودند. 7 درصد در آزمایشگاه و بالین هر دو مقاوم بودند. 11.6 درصد بیماران در آزمایشگاه حساس و در بالین مقاوم و 30.2 درصد علیرغم مقاومت در آزمایشگاه در بالین حساس بودند.
در درمان عفونت های ادراری فوقانی غیر کمپلیکه، اثر درمانی سفازولین با سفتری اکسون که وسیع الطیف تر و گران تر است، تفاوتی ندارد.