منابع معرفتی فلسفه سیاسی اسلامی از منظر فیلسوفان اسلامی

سیاست مقوله ای است که می توان آن را از زوایای گوناگون بررسید. رویکردهای تجربی، فلسفی و دینی هریک به ارائه وجهی از سیاست می پردازند. جایگاه هر یک از این رویکردها را می توان بر اساس منابع معرفتی در افقهای متفاوت عقلانیت شناسایی و ترسیم کرد. از این رو، «عقلانیت تجربی، فلسفی» و «متعالی یا وحیانی» چشم اندازهای متفاوتی از سیاست ارائه می دهند. فیلسوفان اسلامی افزون بر نفی «عقل دین گریز» و «دین عقل ستیز» کوشیدند تا با نزدیک ساختن افق های عقلانیت و بهره مندی از هر سه ساحت آن چشم اندازی ممتاز از مؤلفه های بنیادین سیاسی ترسیم کنند. تلاش آنها در دست یابی به این هدف، نمایان گر تفسیرهایی متفاوت از وفاق میان دو نوع عقلانیت در فلسفه و دین است. «وحدت حقیقت فلسفه و دین»، «اعم بودن دین از فلسفه»، «تقدم عقل بر دین»، و «وحدت در هدف، تمایز در روش»، تفاسیری چهارگانه از ارتباط دین و فلسفه است.