سبک شناسی رمان جای خالی سلوچ اثر محمود دولت آبادی

سبک، شیوه ی خاصی است که نویسنده یا شاعر برای بیان مفاهیم خود در اثر ادبی به کار می برد. در مورد سبک از گذشته تاکنون تعاریف گوناگونی ارائه شده است. این اصطلاح در حال حاضر در مورد روش هایی به کار می رود که از طریق به کار بردن فنون و مفهوم های زبان شناسی به مطالعه تحلیلی ادبیات می پردازد. همچنین زاویه دید، مسائل زبانی، چگونگی شخصیت پردازی و چند و چون جهت گیری درون مایه را تعیین می کند. ویژگی اصلی آثار محمود دولت آبادی بویژه در رمان«جای خالی سلوچ» توجه به زبان و ساختار ادبی متن است. به عنوان نمونه، واژه های محلی و قومی که دولت آبادی در این رمان به کار گرفته، خصلت اصلی زبان باستانگرای او را آشکار می سازد که وام گرفته از کتاب هایی مانند تاریخ بیهقی و تاریخ بیهق است.
نگارندگان در این مقاله کوشیده اند با بررسی ساختار ادبی و زبانی این رمان از جمله: واژگان، تصاویرخیال، تنوع جمله ها، ضرباهنگ، تکرار، انسجام، تاکید و...خصوصیات سبک شناسیک آنرا نمایان سازند.