تاثیر آموزش بر پیشگیری از استئوپروز در دختران دبیرستانی

بیماری استئوپروز، اپیدمی خاموش عصر حاضر است که با توجه به میزان ابتلای بسیار بالای زنان جامعه به این بیماری و عوارض ناشی از آن اهمیت زیادی دارد. مهم ترین نکته در مورد این بیماری قابل پیشگیری بودن آن است. جهت دست یابی به این هدف آموزش در سطح وسیع جامعه ضرورت دارد. هدف این پژوهش تعیین میزان تاثیر برنامه آموزشی پیشگیری از استئوپروز بر آگاهی و عملکرد دانش آموزان دختر دبیرستانی می باشد.
این مطالعه، از نوع مداخله ای (نیمه تجربی) است. جامعه پژوهش دانش آموزان دختر دبیرستان های دولتی منطقه 6 آموزش و پرورش تهران و حجم نمونه 600 نفر (300 نفر به عنوان گروه آزمون و 300 نفر گروه شاهد) است که به روش تصادفی و خوشه ایانتخاب شدند. ابزار مطالعه پرسشنامه ای شامل سه بخش مشخصات جمعیت شناختی، سؤالات آگاهی و سؤالات عملکرد است. ابتدا پرسشنامه در میان دو گروه توزیع و تکمیل شد. آموزش طی دو جلسه به صورت سخنرانی و انجام ورزش انجام گرفت. در پایان جلسات آموزشی، کتابچه به گروه آزمون داده شد و پوسترهای تهیه شده در سطح دبیرستان های گروه آزمون نصب گردید. پس از دو هفته، پس آزمون از دو گروه آزمون و شاهد به عمل آمد (کتابچه آموزشی به گروه شاهد بعد از پس آزمون داده شد و پوسترهای تهیه شده در سطح دبیرستان های گروه شاهد نصب گردید). پس از جمع آوری اطلاعات، داده ها با استفاده از آمارهای توصیفی و استنباطی (تی زوج و تی مستقل) در نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل شد.
میزان آگاهی و نحوه عملکرد دانش آموزان گروه آزمون و شاهد قبل از آموزش تفاوت آماری معنادار نداشت (به ترتیب 1=p و 769/0=p). پس از آموزش میانگین نمرات آگاهی و عملکرد دانش آموزان گروه آزمون نسبت به گروه شاهد افزایش معناداری (001/0p<) نشان داد.
با توجه به تاثیر آموزش در ارتقای سطح آگاهی و نحوه عملکرد دانش آموزان در جهت پیشگیری از استئوپروز، می توان جهت افزایش تراکم استخوانی دانش آموزان از طریق ارایه آموزش برنامه ریزی کرد.