اثر داروی آنتی کولینرژیک دی سیکلومین هیدروکلراید بر نوساضربان قلب و آزمون چمباتمه در داوطلبین سالمن

در حال حاضر، آزمون چمباتمه و نوسان ضربان قلب، برای ارزیابی سیستم عصبی خود مختار قلبی- عروقی به کار می روند. هدف از انجام این مطالعه ارزیابی اثر داروی دی سیکلومین هیدروکلراید (آنتاگونیست انتخابی گیرنده M1) تزریقی بر عملکرد سیستم عصبی خودمختار با توجه به شاخص های نوسان ضربان قلب و آزمون چمباتمه بود.
پانزده داوطلب مذکر سالم در محدوده سنی 24-19 سال در این مطالعه یک سوکور شرکت کردند. هر فرد دو بار با فاصله یک هفته مراجعه می کرد. در هر جلسه دارو (دی سیکلومین هیدروکلراید) با دوز 20 میلی گرم یا پلاسبو به داخل عضله تزریق و در دقایق 30 تا 40 بعد از تزریق، آزمون تنفس عادی کنترل نشده و آزمون چمباتمه انجام شد. سپس پارامترهایی که فعالیت واگ و سمپاتیک قلبی را نشان می دهند در این آزمون ها محاسبه و مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند.
به جز یک مورد خشکی دهان، استعمال تک دوز دارو هیچ اثر ناخواسته ای روی آزمودنی ها نداشت. دی سیکلومین هیدروکلراید سبب افزایش شاخص های نوسان ضربان قلب در آزمون تنفس عادی کنترل نشده، افزایش نسبت واگی و کاهش نسبت سمپاتیکی در آزمون چمباتمه شد.
اگرچه دی سیکلومین هیدروکلراید، دارویی آنتی کولینرژیک است اما در استفاده عضلانی با دوز 20 میلی گرم، باتوجه به پارامترهای نوسان ضربان قلب و آزمون چمباتمه، اثر کولینرژیکی اعمال می کند.