تعیین آلودگی گوشت بوقلمون به اشریشیا کلی O157:H7 و لیستریا مونوسیتوژنز با دو روش کشت و PCR

این مطالعه با هدف بررسی فراوانی پاتوژن های غذازاد شامل اشریشیا کلی O157:H7 و لیستریا مونوسیتوژنز گوشت بوقلمون های ارائه شده به بازار مصرف شهرستان اصفهان انجام شد. در مجموع 240 نمونه گوشت بوقلمون از مرداد ماه 1385 لغایت اردیبهشت ماه 1386 جمع آوری و با استفاده از روش های باکتری شناسی به جستجوی این دو باکتری پرداخته شد. جهت تایید تشخیص اشریشیا کلی O157:H7 از روش واکنش زنجیره ای پلیمراز (PCR) استفاده شد. نتایج آزمون های کشت و بیوشیمیایی میزان آلودگی نمونه ها را به اشریشیا کلی، اشریشیا کلی O157:H7 و لیستریا مونوسیتوژنز به ترتیب 4/35 درصد (85 از 240)، 2/24 درصد (58 از 240) و 7/1 درصد (4 از 240) نشان داد. براساس آزمون PCR تنها 8/5 درصد (14 از 240) از نمونه های مورد مطالعه به عنوان نمونه های آلوده به اشریشیا کلی O157:H7 شناخته شدند. توزیع فصلی نشان داد که بالاترین میزان شیوع اشریشیا کلی O157:H7 در فصول پائیز و تابستان بوده است. با توجه به نتایج این تحقیق و نقش اشریشیا کلی به خصوص سروتیپ O157:H7 و لیستریا مونوسیتوژنز به عنوان عامل مهم عفونت های غذایی لزوم توجه ارائه روش های کنترل و پیشگیری جهت حذف این عوامل از گوشت ضروری به نظر می رسد.