ساختار عاملی مقیاس رضایت زناشویی در کارکنان متاهل دانشگاه شهید چمران

هدف این پژوهش بررسی ساختار عاملی مقیاس رضایت زناشویی در کارکنان دانشگاه شهید چمران بود.
200 کارمند متاهل دانشگاه شهید چمران که به روش تصادفی ساده از میان کارکنان دانشگاه برگزیده شده بودند، مقیاس رضایت زناشویی محرابیان و پرسش نامه رضایت زناشویی اینریچ را تکمیل نمودند.
همسانی درونی کل مقیاس در زنان و مردان و دوعامل استخراج شده بیانگر روایی بالای مقیاس بود. ضریب های همبستگی بین هر یک از ماده های مقیاس با نمره کل ماده ها از 06/0 تا 88/0 در نوسان و همگی (به جز ماده 10) از نظر آماری معنی دار بودند (001/0p<). ضریب روایی هم زمان بین این مقیاس و پرسش نامه رضایت زناشویی اینریچ در کل نمونه 83/0 به دست آمد. تحلیل عاملی به روش عامل یلبی محور اصلی (چرخش مایل) در مقیاس رضایت زناشویی دو عامل را نشان داد، که جمعا 46/57% واریانس مقیاس را تبیین کردند. سهم بیشتر این واریانس (64/45%) را عامل اول تبیین کرد. هم چنین تحلیل عاملی تاییدی الگوی دوعاملی را نسبت به الگوی یک عاملی برازنده داده ها تعیین کرد.
با توجه به پایایی و روایی مناسب مقیاس رضایت زناشویی می توان برای کارهای پژوهشی و اندازه گیری میزان رضایت همسران نسبت به یکدیگر در مراکز مشاوره از این مقیاس بهره گرفت.